Dinsdag 19 november
De dag van mijn herstart als Tweede Kamerlid begint in Zwolle met het afgaan van de wekker om 06.15 uur. Dat is even wennen. Ik kus een halfslapende Marjette gedag en vertrek met bus en trein naar Den Haag. Ik spoor - alsof er niets gebeurd is - weer samen op met Theo Rietkerk (CDA). Een hartelijk weerzien. Dat geldt ook voor de ontvangst op de fractie. Voor zover ik het kan overzien is iedereen blij met mijn terugkeer. Het is nog wat onwennig in de nieuwe kamer (die ik deel met Heleen, mijn beleidsmedewerker BZK). ‘s-Morgens hebben we een fractievergadering. Nadine en Paul zijn jarig geweest: gebak dus! Ik ontvang voor mij verjaardag (16/11 jl.) ook nog een fraai kado. Een boek over Paulus. Aan het begin van de middag komen mijn moeder, schoonmoeder en mijn tante Maartje (zus van mijn moeder) naar de Kamer. Ook Marjette komt eraan. Samen met Eddie Bleijenburg, mededirecteur van Concent. Fijn dat hij er ook bij is. Om 14.00 uur vindt de beëdiging plaats. Niet de eerste keer, maar het blijft bijzonder. Gods naam aanroepen bij het aanvaarden van dit bijzondere ambt. Ik weet dat mijn kinderen op school in Zwolle meekijken via het televisiescherm. Ik word hartelijk ontvangen door veel collega’s die ik nog ken uit mijn vorige periode. Toch is het vreemd om na zes maanden weer in de blauwe bankjes te zitten. Er is veel veranderd. Met mijn gasten drink ik een kopje koffie in het Kamerrestaurant. Ook heb ik nog een gesprek met twee mensen van Jeugd-met-een-Opdracht. Dat begint direct al goed. Inmiddels is ook het debat over de uitspraken van minister Nawijn begonnen. Eddie is op de tribune gaan zitten. Hij geniet met volle teugen van het heftige debat over het al dan niet invoeren van de doodstraf. Andre heeft een sterke bijdrage. Onbegrijpelijk dat Nawijn op deze manier over zo’n kwetsbaar onderwerp spreekt. ‘s-Avonds gaan we een hapje eten in restaurant De Derde Kamer. Dat is erg gezellig. Na een rondje Binnenhof (‘heeft Balkenende zijn vouwwagen voor het torentje staan?’) vertrekken we weer naar Zwolle. Moe maar voldaan. De bloemen gaan in de vaas. We drinken nog een glaasje berenburg voordat we onder de wol kruipen. Er is weer een nieuwe periode aangebroken. Moge God ons daarin verder leiden.

Woensdag 20 november
Vandaag ook weer naar den Haag. Ik moet nog wat in dat ritme komen. De afgelopen maanden had ik mijn werk wel wat dichterbij. De treinreis verloopt goed. Ik maak de derde termijn van de onderwijsbegroting mee. De vorige termijnen heb ik vorige week nog voor een deel via Internet gevolgd. Vooral de discussies over de bezuinigingen op het hoger onderwijs zijn heftig geweest. Daar zit ook in deze termijn de pijn nog. Ik begin vandaag aan de voorbereidingen van een aantal debatten. Waaronder de begroting van Binnenlandse Zaken volgende week. Ook lees ik het inspectierapport over het islamitisch onderwijs. ’s-Middags zijn er nog stemmingen en wordt er opnieuw een nieuw Kamerlid geïnstalleerd (Jeroen Dijsselbloem, PvdA). Zittend in mijn Kamerbankje observeer ik de fractie van de LPF eens. Dat is voor mij echt nieuw. Opvallend vind ik dat tijdens de stemmingen bij hen veel bankjes leeg zijn. Ook is de groep de Jong en de groep Wijnschenk (bestaande uit 1 persoon, maar dit terzijde) afwezig. Hoe zouden al deze mensen zich voelen? Spannend zijn vandaag de herindelingverkiezingen in o.a. Zwijndrecht en Axel/Terneuzen. Ik ben benieuwd waar we in deze fase staan. Ik vertrek op tijd naar Zwolle. Daar spreek ik ’s-Avonds op een avond van de jongerenclub PerspectieF. Eigenland zou burgemeester Tom Vizee er zijn, maar die heeft zich wegens ziekte afgemeld. Op het laatste moment heeft een CDA-wethouder uit Zwartewaterland zich beschikbaar gesteld voor de discussie. De avond is niet echt druk bezocht, maar het is wel een goede discussie. De CDA-wethouder blijkt een open en betrokken man te zijn. Hij doet opvallende uitspraken. Hij vindt onder meer dat het CDA geen christelijke partij is. Nederland blijkt de oefenpartij tegen Duitsland met 3-1 gewonnen te hebben. Waarvan acte. Ik heb niets gemist, zo wordt me verteld. Dat gevoel had ik ook niet gehad.

Donderdag 21 november
Vroeg uit de veren. Ik moet naar Hilversum. Een discussie met GroenLinks-collega Azough en de voorzitter van het ISBO (besturenorganisatie voor islamitisch onderwijs) over de inspectie en godsdienstlessen bij het programma De Ochtenden. We zitten direct in het eerste uur. Het wordt een goede discussie onder leiding van Tijs van den Brink. Azough haar onderbouwing om de inspectie voor dit soort lessen een taak te geven is flinterdun en in strijd met de grondwet. Dat zij zich daar toch aan vasthoudt is voor mij een teken dat dit vooral een ideologisch bepaald standpunt is. Met de taxi word ik naar den Haag gebracht. Telefonisch nog even contact met Marjette. In den Haag werk ik verder aan diverse onderwerpen. Ook moet ik nog wat zakelijke dingen regelen voor mijn Kamerlidmaatschap. ‘s-Middags weer stemmingen. Leen werkt zich op dit moment driekeer in de rondte in de Kamer. Hij heeft deze week een aantal plenaire onderwerpen. Tineke is heel druk met de enquêtecommissie. Vandaag mag zij de aftrap geven voor het verhoor met generaal Couzy. Heel pittig. Ze doet het – voor zover ik dat kan beoordelen – goed. Er hangt bij de behandeling van de VROM-begroting een motie van wantrouwen tegen minister Kamp in de lucht. Daarom kan ik nog niet weg. Heel vervelend want ik heb om 19.00 uur een bestuursvergadering van stichting Gave in Harderwijk. Sinds enkele weken zit ik in dat bestuur. Ik moet helaas afbellen. Aan het begin van de avond wordt duidelijk dat het alsnog geen motie van afkeuring is. Daarom hoeven we niet direct te stemmen. Ik vertrek direct. Vroeger thuis dan met de bestuursvergadering gelukt zou zijn. Dat is dan het enige voordeel.

Vrijdag 22 november
Vandaag verricht ik ‘afbouwwerk’ bij Concent. Gewoon weer met het fietsje naar het werk. De hele dag druk met van alles en nog wat. Ik werk aan een paar bestuursstukken en verricht wat personeelswerk. Ook werk ik aan het aantrekken van een opvolger. Daarvoor is ook het bestuur in de benen gekomen. Ik hoop dat het ons snel zal lukken een geschikte vervanger te vinden. Als laatste sluit ik aan het eind van de middag het kantoor af. Wat een gek weekje. ’s-Avonds vier ik mijn verjaardag nog voor vrienden en bekenden. Een huis vol met gezelligheid. Genieten ook van de nieuwe cd van Michael W. Smith, die ik van beleidsmedewerker Paul Blokhuis heb geleend. Wat een schitterende cd. Marjette is er ook gek van. Het is al zaterdagmorgen als we naar bed gaan.

Zaterdag 23 november
Op tijd er weer uit. Ik moet allereerst naar de ledenvergadering van het LVGS (een onderdeel van Concent) in Nunspeet. Daar spreekt prof. Van Wieringen, voorzitter van de Onderwijsraad, over hun advies over artikel 23 van de Grondwet. Een boeiend betoog dat niet veel heel laat van alle aanvallen die er op artikel 23 worden gedaan. In plaats van een beoogde kennismaking met de besturen wordt er nu al afscheid van me genomen. De manier waarop dat gebeurd doet me heel erg goed. Er is veel begrip voor de onverwachte situatie waarin ik en de ChristenUnie is terechtgekomen. Snel naar Ede om het laatste stukje van het congres nog bij te wonen. Gelukkig is het bij hen uitgelopen. Goed om er nog even te zijn. In de loop van de middag ben ik weer thuis. Ik verdiep me nog in wat stukken. En jawel, de eerste Kamerpost is weer aangekomen. Dat heb ik de afgelopen maanden niet gemist. ’s-Avonds met Marjette naar Harderwijk. Daar hebben we een gezellig etentje met haar moeder en broers en zussen met partners. Erg gezellig. Heerlijk om familie te hebben. Het is weer laat als we thuis komen. Een boeiende en vermoeiende week ligt achter ons. Dat zal de komende weken niet veel anders zijn.