Ik heb weer een gevarieerde week achter me liggen. Maandag heb ik thuis gewerkt aan de voorbereiding van het algemeen overleg over het speciaal onderwijs. Bij dit soort onderwerpen drijft mij de zorg voor kwetsbare leerlingen. Ik moet dan bijvoorbeeld denken aan die autistische jongen die ik twee weken geleden tijdens mijn werkbezoek aan een school in Apeldoorn heb gezien. Heel fijn dat er voor zo’n jongen een plaatsje op die school is, maar de zorg voor hem is zeer intensief en de klassen zijn veel te groot. Dat heeft weer te maken met het bekostigingssysteem voor deze kinderen dat niet gebaseerd is op de werkelijke zorg die ze nodig hebben. De minister weet dat, maar doet er (tot nu toe) niets aan. Al lezende en soms ook bellende probeer ik vandaag voor mezelf de belangrijkste punten uit de enorme hoeveelheid materiaal te destilleren. Je kunt je namelijk ook overvragen. Aan het eind van de middag bezoek ik nog het afscheidsetentje van de voorzitter van het Sociaal Economisch Forum (Herman Toebes, oud-directeur Wehkamp) en van het lid Zeki Arzlan (werkzaam bij Forum).

 

Dinsdag weer naar den Haag. Een dag met vaste ingrediënten (fractie, vragenuurtje, stemmingen enz). Ik bezoek ’s-middags met een aantal collega’s nog een bijeenkomst van de vervoersbedrijven uit de G4 (A’dam, den Haag, Rotterdam en Utrecht). De verplichte aanbesteding houdt deze bedrijven erg bezig. ’s-Avonds ben ik bij de voortzetting van het debat over de lump-sum. Ondanks haar aangetaste stem weet Maria van der Hoeven adequate antwoorden te geven op de vele gestelde vragen. Ik heb wel vertrouwen in een goede voortgang van dit dossier. Zeker nu er voldoende waarborgen worden gegeven voor de zogenaamde éénpitters (kleine schoolbesturen). Ik overnacht voor het eerst sinds weken weer in den Haag.

 

Woensdagochtend ben ik al weer present in de plenaire vergaderzaal. Aan de orde van behandeling is een initiatiefwetsvoorstel van Marijke Vos (GroenLinks) over illegale boomkap en keurmerken voor hout. Het gezegde ‘de volhouder wint’ lijkt hier toch niet op te gaan. Marijke is al 10 jaar met dit onderwerp bezig en dit wetsvoorstel is al weer een aanpassing (er afzwakking) van een eerder door haar ingediend wetsvoorstel dat in de Eerste Kamer gestrand is. Aan de ChristenUnie zal dit niet liggen, maar uit de bijdragen van CDA en VVD wordt wel duidelijk dat haar voorstel in deze vorm de eindstreep ook niet zal halen. Opvallend hoe het CDA toch op zo’n andere wijze als de ChristenUnie invulling geeft aan het Bijbelse principe van rentmeesterschap. ’s-Middags nog een overleg met minister Peijs over openbaar vervoer en de daarbij behorende aanpassingen voor gehandicapten en ouderen. Veel wordt door haar doorgeschoven naar juni. Dat schiet niet op. Opvallend overigens vandaag de uitspraak van de Raad van State over de Tweede Maasvlakte (de PKB wordt hard van tafel geveegd). Een gevoelige slag voor het kabinet (met name Peijs), die daar weer uiterst laconiek op reageert.

 

Donderdag is het feest in huize Slob. Karen wordt negen jaar. Hoera! Ik kan er s’-morgens nog even bij zijn bij het kadootjes geven. Dan snel naar den Haag. Ik heb eerst nog een gesprek met Angeline Eijkes (PvdA), die gisteren een fraai boekwerkje over speciaal onderwijs heeft uitgegeven. Ik heb daarna een interessant gesprek met het overkoepelende orgaan van de MR-en van de energiebedrijven in Nederland. Ook overleg met onze ambtelijke secretaris en een vertegenwoordiger van het personeel over een nieuwe sollicitatieronde voor een fractiemedewerker. Vanaf 14.00 uur het al eerder genoemde overleg met minister van der Hoeven over het speciaal onderwijs. Het debat is samen te vatten met de woorden ‘veel empathie, maar weinig daadkracht’. De minister schuift veel vooruit. Jammer. Opvallend dat voor dit overleg nauwelijks persaandacht is. Het gaat echt ergens over. Mogelijk is het te ingewikkeld voor de dames en heren van de pers (uitgezonderd Trouw). Er moet aan het eind van de middag ook nog gestemd worden (spoeddebatje met staatssecretaris van Gennip). Lastig als je zelf dat debat niet hebt kunnen bijwonen. Ik sprint daarna naar de trein en het lukt me om op de afgesproken tijd thuis te zijn en met Karen en de rest van de familie nog een taartje te eten.

 

Vrijdagmorgen met collega Eddy van Hijum(CDA) naar Hattem voor een werkbezoek.  Co Verdaas (PvdA) kan vanwege ziekte niet mee. We spreken met het college en bezoeken het activiteitencentrum Bloemensteijn en de jachthaven. Het activiteitencentrum maakt op mij indruk. Er zijn onder andere jongeren met een niet-aangeboren hersenletsel (vaak verkregen na een ongeluk). Dat raakt je. Ook de zorg die hen wordt gegeven. ’s-Middags werk ik thuis. Marjette is naar Rotterdam voor een cursus. Ik mag dus ook de huishoudelijke honneurs waarnemen. De kids vinden het eten nog smaken ook.

 

Zaterdagmorgen eerst een uur hardgelopen. Daarna naar Stadshagen (een wijk in Zwolle) voor een multiculturele bijeenkomst (zie www.sipans.nl). Ik neem deel aan een boeiend debat over het integratiebeleid. ’s-Middags nog even naar onze kerk (Koningskerk in Zwolle-Zuid) waar ook al aandacht wordt gegeven aan (zo noemen gereformeerden dat) ‘de verre naasten’, die tegenwoordig zo verrassend dichtbij te vinden zijn.

 

Zaterdag waren ook de 3 stemlokalen (waarvan een in mijn woonplaats Zwolle) open gegaan in Nederland voor Irakezen. Geweldig voor deze mensen dat dit nu kan. In Zwolle rijd ik langs de stemlocatie. Dit is echt een historische gebeurtenis.  Vorige week heb ik mijn dagboek geen melding gemaakt van het feit dat Nederland na maart uit Irak zal verdwijnen. Ik ben daar op aan gesproken. Laat ik dan nu maar met terugwerkende kracht aangeven dat ik dit een verstandig besluit vindt. Het is mooi geweest. Ik heb me er overigens aan zitten ergeren dat collega van Baalen in de media steeds de ChristenUnie noemde in zijn lijstje van voorstanders die wel wilde dat Nederland in Irak zou blijven. Wij kunnen zelf wel het woord voeren over onze standpunten, beste collega.

 

Opmerkelijk deze week de uitlatingen van Joop Wijn (staatssecretaris Financiën) die de lokale lastenstijgingen zat is. Wat een arrogante en misplaatste houding naar de gemeenten toe. En dat net op een moment dat het kabinet met de gemeenten afspraken had gemaakt over een betere communicatie tussen rijk en decentrale overheden en over een onderzoek naar een eigen lokaal belastinggebied voor gemeenten. Deze week maakte ook Thom de Graaf bekend dat hij met een touringcar langs gemeenten gaat om uit te leggen wat hij nu precies met de gekozen burgemeester voor heeft. Deze week heeft hij ook nog eens een uitgebreide brochure rondgestuurd over dat onderwerp. Ja, minister de Graaf heeft veel uit te leggen. Volgens mij maakt hij zich knap zenuwachtig over de voortgang van dit dossier. Zorgen zal hij ook hebben over het kiesstelsel. Met gepaste tegenzin heeft het kabinet vrijdag zijn wetsvoorstel over het kiesstelsel doorgestuurd naar de Kamer. Maar ook dat stuit op de nodige tegenkrachten. Het is ook allemaal van alles een beetje en op die manier helemaal niets. De Graaf heeft alleen de passages in het regeerakkoord nog als belangrijkste argument in handen om door te zetten. Dat is net zo dun als het ijs dat op dit moment bij mij voor de deur op de sloot ligt.

 

Het kabinet is deze week gezellig met een aantal maatschappelijke organisaties in de Ridderzaal gaan zitten om te spreken over ‘maatschappelijke binding’ (nieuwe term voor sociale cohesie). Prima allemaal. Je kunt Balkenende niet verwijten dat hij zich opsluit in zijn torentje. Merkwaardig dat de Kamer nauwelijks op de hoogte is gesteld van deze activiteit. Is Balkenende bang dat enige inbreng van het parlement bij dit onderwerp een ontbindende uitwerking zal hebben?

 

De PvdA heeft zaterdag haar nieuwe beginselprogramma vastgesteld. Nu maar afwachten hoe dat in de praktijk gaat uitwerken. Het koningshuis kan in ieder geval weer rustig ademhalen.