Vrijdagmiddag heb ik mijn ervaringen nog gedeeld op de ambassade van Nederland in Ethiopie. Er is een open oor voor de nood die we in het oosten van Ethiopie hebben aangetroffen. Het Reformatorisch Dagblad blijkt ook in Ethiopie gelezen te worden. Men naar aanleiding van wat ik vorige week schreef over NGO wet uit 2009, discussieren we met Nederlandse diplomaten. Hulp in vluchtelingenkampen blijkt nog wel gegeven te mogen worden. De wet heeft volgens hen vooral negatieve gevolgen gehad voor de NGO-activiteiten die betrekking hebben op versterken van mensenrechten en good governance. We spreken ook over de gevolgen van de bezuinigingen in Nederland voor het werk dat de ambassade in Ethiopië kan doen. Het zal voor nog strenge prioritering van activiteiten gaan zorgen.

Een Somali-tent in het vluchtelingenkamp van Hartisheik. De straatarme inwoners zijn niet in staat het schaarse water te betalen. (foto: Anne Paul Roukema)

Ongeveer op moment dat wij onze voeten weer op Nederlandse bodem zetten, rijden in Hartisheik de tankwagens met het water het kamp binnen waar duizenden Ethiopische ontheemden zo naar zitten te smachten. Een direct gevolg van activiteiten die na ons bezoek van afgelopen dinsdag aan het kamp door ZOA Ethiopië in werking zijn gezet. Ons werd toen duidelijk dat de aanhoudende droogte op korte termijn voor een humanitaire ramp zou kunnen zorgen. We hebben de mensen beloofd alles te doen om hen te helpen. Er is een noodplan ontworpen en indringend overleg geweest met de Ethiopische overheid. ZOA heeft aangegeven borg te willen staan voor waterhulp voor de komende zes weken. Op die manier kan in ieder geval de periode tot het invallen van het regenseizoen overbrugd worden. Van de Ethiopische overheid is voedselhulp gevraagd. Onder het noodplan zijn afgelopen vrijdag de benodigde handtekeningen gezet. En zo wordt nog geen vier dagen na ons bezoek aan het kamp in Hartisheik onze belofte om te helpen al ingelost. Geweldig nieuws. Vooral voor al die families in Hartisheik die niet wisten hoe ze de komende maanden door moesten komen. Terug in Nederland realiseer ik me dat deze hulp maar kleine druppeltjes zijn op een oververhitte Ethiopische plaat. Maar deze waterdruppeltjes maken op dit moment wel het verschil in mensenlevens.

Arie Slob
Tweede Kamerlid ChristenUnie