Het jaar 2007 is een bijzonder jaar geweest. Het jaar dat de ChristenUnie voor het eerst deel ging nemen aan een regeringscoalitie. Ook het jaar dat ik het fractievoorzitterschap in de Tweede Kamer op me heb genomen. Terugkijkend kan ik alleen maar zeggen dat we dankbaar mogen zijn voor veel wat er dit jaar gebeurt is. We krijgen unieke mogelijkheden om veel standpunten van de ChristenUnie om te zetten in concreet beleid.

Ik ben terugkijkend op het jaar 2007 kritisch geweest over de in mijn ogen te lang durende discussie over het ontslagrecht. Dat heeft - zo vind ik - het zicht op en het oordeel over de uitvoering van het kabinetsbeleid in negatieve zin beinvloed. Zoals te verwachten zorgde mijn opmerkingen voor reacties. Onder meer van de minister-president. Hij vond me wat somber en had me wel eens beter meegemaakt. Allemaal prima. Als volgend jaar maar voorkomen wordt dat we in een gelijksoortige situatie terechtkomen. Dat is jammer en onnodig. Er ligt een prima coalitieakkoord. Veel is er in de afgelopen maanden al in uitvoering gebracht. In dat spoor in 2008 verder.

Vorige week donderdag is mijn dochter Esther weer uit Nigeria teruggekomen. Ze heeft een geweldige tijd in Afrika gehad. Mijn zoon Aron, die haar de laatste drie weken had opgezocht, is ook weer thuis. Fijn om hen op Schiphol weer in de armen te sluiten. We kunnen nu met het hele gezin oud en nieuw vieren. Vanavond ben ik nog te zien in het Elfde Uur. Ook de andere leden van de fractie (behalve Joel) zijn daarbij. Voordat u mailtjes gaat sturen met vragen hoe het nu toch kan dat representanten van een gezinspartij op oudejaarsavond in de studio gaat zitten, kan ik u melden dat dit programma is opgenomen. 

Ik wens al de lezers van mijn weblog een gezegend 2008 toe.