De campagne voert ons ’s middags naar Corus, het staalbedrijf in IJmuiden. Een bedrijf dat niet alleen van groot belang is voor de werkgelegenheid in dat gebied, maar ook een van de meest innovatieve staalbedrijven van de wereld is.

Als we aan komen rijden, zien we de stoomwolken uit de schoorsteen komen, maar Marjan Oudeman, topvrouw van Corus Nederland, vertelt ons dat het concern zich in zijn sector wereldwijd onderscheidt op het gebied van milieuprestaties. Corus heeft zich de afgelopen jaren bijvoorbeeld enorm ingespannen om de CO2-reductie omlaag te krijgen.
We krijgen een rondleiding over het gigantische bedrijventerrein en bezoeken de walsstraat, waar stalen platen worden gewalst bij een temperatuur van 1100 graden. Aan het eind van die walsstraat komen de platen met 72 kilometer per uur en met donderend geraas voorbij.
Corus is een bedrijf dat zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid wil nemen. Het leidt jonge mensen op, investeert in innovatie, wil de beste zijn in zijn sector, en bovendien: de beste buurman. Hopelijk kan Corus dat ook volhouden als de overname door het Indiase bedrijf Tata wordt gerealiseerd.

Volgens Marjan Oudeman zou Nederland wel eens wat trotser mogen zijn op een bedrijf als Corus. En wellicht ook wat zuiniger, want de eisen van de overheid, met name op het gebied van milieu, kunnen een bedreiging vormen voor de concurrentiepositie van Corus.
Daar kan ik wel begrip voor hebben. Het milieuprobleem moet inderdaad internationaal worden aangepakt en opgelost. Nederland mag het goede voorbeeld geven, maar niet over de rug van het bedrijfsleven.

’s Avonds reis ik naar Utrecht, naar een bijeenkomst met vertegenwoordigers van vredesbewegingen. Het onderwerp is ‘Europa en vrede’. Ik zit samen met Henk Jan Ormel (CDA) en Farah Karimi (GroenLinks) in een panel.