CDA en SP lijken de grote winnaars van de verkiezingen te worden. Het CDA speelt het knap. Rust bewaren, is daar het credo. Ik verbaas me wel dat er niet kritischer naar de CDA-inhoud wordt gekeken. Tijdens het ND-debat van afgelopen week kwam Balkenende er op een aantal belangrijke beleidsterreinen toch maar moeilijk uit. Ik gun het Balkenende overigens van harte als hij minister-president kan blijven. Als dat maar niet ten koste van ChristenUnie-stemmen gaat. Gezien de afstand in de peilingen tussen CDA en PvdA is er voor twijfelende ChristenUnie-stemmers overigens ook geen enkele reden om 'strategisch' te stemmen. Dit is nu juist een mooie gelegenheid om een sterkere ChristenUnie naast het CDA neer te zetten. Van harte aanbevolen! Ook de SP verdient het om kritisch tegen het licht gehouden te worden. Zo verbaas ik me over de ongekend hoge populariteit van de SP onder onderwijzend personeel. Ik heb de SP op dit terrein vijf jaar meegemaakt als onderwijswoordvoerder. Ze hebben goede standpunten als het gaat om het terugdringen van schoolkosten, investeren in onderwijs en het tegengaan van schooluitval. Maar keer op keer wil de SP vanuit den Haag alles gaan vastleggen voor de scholen. De onderwijscirculaires zullen verdriedubbelen als de SP het op dat ministerie voor het zeggen krijgt. Ook op andere terreinen zal de regeldruk vanuit den Haag onder SP-bewind alleen maar toenemen. De SP in de regering? Misschien toch maar niet zo'n goed idee. Ik vraag me ook af of ze het zelf wel echt willen.

CDA en SP moeten overigens nog niet te vroeg juichen. Het is nog geen 22 november. Dat geeft PvdA en VVD mogelijk  ook nog een beetje hoop. En hoop doet leven, nietwaar.

Campagne, campagne, campagne. Daar ging het deze week ook bij mij om. Ik had een gevarieerd programma. Een debat met Kees Vendrik (GL), Gerda Verburgh (CDA), Boris van der Ham (D66) en Birgit vd Burg (VVD) in Utrecht. Een ontzettend leuke avond met de studenten van Absens Carens in Zwolle. Heerlijk het enthousiasme van deze studenten. Er gingen er zelfs met ChristenUnie-posters en vlaggen naar huis. Ook een debat in de Oude Zaal in de Tweede Kamer over het tegengaan van regeldruk. Het debat was georganiseerd door de Staatscourant en stond onder leiding van Eimert van Middelkoop. Verder deze week nog spreekbeurten gehad in Haarlem en Nunspeet. Ook meegedaan aan een debat tussen de nummer 2 van de kandidatenlijsten van CDA, PvdA, VVD, GL en D66 in de Ridderzaal. Daar vergaderde de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG). In den Haag ook nog gesproken op een congres over monumentale kerkgebouwen. Ik kon de meer dan 200 aanwezigen (waaronder veel kerkrentmeesters) al aankondigen dat op indringend verzoek van de ChristenUnie in de najaarsnota daarvoor geld zal worden uitgetrokken. Een dag later komt via minister Zalm dat bericht ook naar buiten. Dat is eindelijk binnen. Vrijdagavond ook nog gesproken op een avond voor mantelzorgers in mijn woonplaats Zwolle. En zaterdag in Amsterdam nog een uur in debat met collega's op BNR. Het kan allemaal niet op.

Ik ben uiteraard zeer benieuwd hoe het zal gaan met de ChristenUnie. Hoe dichter bij de verkiezingsdatum, hoe spannender het wordt. Onze campagne loopt goed. André krijgt veel kansen om de ChristenUnie-boodschap uit te dragen. Tijdens de regiotour is er in alle provincies ook goede belangstelling voor de ChristenUnie. Deze week bijvoorbeeld in Friesland, Zeeland en Brabant.

Als nummer 2 op de lijst ondersteun ik André waar het maar kan. Al is het maar door hem telefonisch even bij te praten over een onderwerp uit één van mijn portefeuilles waarover hij geïnterviewd zal worden. Deze week stond hij zelfs een keer al voor de deur van de studio. Deze week heb ik, zoals uit bovenstaande opsomming bleek, wel een geheel eigen programma gedraaid. Geen regiotour, dus. Op die manier kunnen we ons op nog meer plaatsen laten zien. Volgende week hoop ik wel weer meer mee te gaan. Uiteraard in mijn eigen provincie Overijssel, maar ook naar Groningen, Utrecht en Gelderland. Nog even volhouden. We werken hard, maar realiseren ons ook goed dat we het uiteindelijk niet in eigen hand hebben. Dat is bij alle inspanningen ook een hele geruststelling.