Kiezers die nog niet weten op welke partij ze op 22 november moeten stemmen, krijgen vanavond een helpende hand toegestoken. De KRO zendt vanavond een verkiezingsspektakel uit vanuit de Amsterdamse Club Panama.
Een groepje Bekende Nederlanders en een aantal andere zwevende kiezers gaan de dertig stellingen van de Stemwijzer invullen. De kijkers thuis kunnen natuurlijk ook meedoen. Dat invullen levert uiteindelijk een persoonlijk stemadvies op. Het grappige is dat veel mensen daarbij – tot hun verrassing – bij de ChristenUnie uitkomen.

Voor dit verkiezingsspektakel zijn de nummers twee en drie van de kandidatenlijsten uitgenodigd. We zitten met tien politici op een lange bank. Wij mogen reageren op de stellingen en gaan ook vijf één-op-één debatjes aan. Ter voorbereiding vul ik ’s middags zelf ook nog eens de stemwijzer (www.stemwijzer.nl) in. Ik kom, natuurlijk, glansrijk uit bij de ChristenUnie. Zo langzamerhand ken ik het verkiezingsprogramma uit mijn hoofd.

Ik ga in debat met Hikmat Mahawat Khan, de derde kandidaat van EénNL, over het recht op vrije meningsuiting en het verbod op discriminatie. Voor de ChristenUnie zijn die twee rechten even belangrijk. Er zit een spanning tussen en dat moet ook zo blijven. Het recht op vrije meningsuiting betekent niet het recht om iemand te kwetsen of te beledigen. Ik wil in ieder geval zelf niet leven in een wereld waarin mensen alles kunnen zeggen wat in hen opkomt en daarmee anderen discrimineren op grond van geloof, seksuele geaardheid of ras.

We belanden ook nog even in een discussie over vergelijkingen met de Tweede Wereldoorlog. Marco Pastors schijnt in zijn verkiezingsfilmpje een vergelijking te maken tussen de opkomst van de moslims in Nederland en de nazi’s voor de tweede wereldoorlog. Daar is heel veel kritiek op. Rita Verdonk grijpt die gelegenheid aan om te zeggen dat ik haar uitzettingsbeleid ook eens heb vergeleken met het beleid van nazi’s en fascisten. Maar ik dien haar onmiddellijk van repliek. Dat verhaal moet nu toch echt de wereld uit. Ik heb die vergelijking nooit gemaakt. Dat heb ik meermalen duidelijk gezegd en dat zeg ik ook nu weer (zie ook weblog 20 oktober). Als mevrouw Verdonk dit punt zo hardnekkig blijft herhalen, is ze er zelf verantwoordelijk voor dat deze vergelijking steeds weer wordt opgeroepen. Mijn doel is en blijft: het uitzettingsbeleid verbeteren en meer aandacht voor de menselijke kant van de zaak. Daar sta ik voor en op dat punt blijf ik mevrouw Verdonk helaas tegenover mij vinden.

De BN’ers komen aan het eind van de avond uit bij SP, GroenLinks, CDA en Wilders. Maar ik hoop dat veel kijkers die de Stemwijzer thuis hebben ingevuld bij de ChristenUnie uitkomen.