Vandaag de laatste dag voor de verkiezingen. Het is nog een dag vol afspraken en optredens, maar de wetenschap dat de campagne zijn einde nadert doet me toch wel goed. Gisteravond hebben we als partij een afsluitende gebedsbijeenkomst gehouden, waar we hebben uitgesproken dat we afhankelijk zijn van God, en de zegen van Hem verwachten. Zegen is niet hetzelfde als succes. Wat de uitslag ook zijn zal, God was bij ons de afgelopen tijd, en zal ook de komende jaren bij ons zijn, of we nu 3, 5 of 7 zetels krijgen.

Mijn dag begint met een voorbereidingsoverleg, om bij de verschillende optredens goed beslagen ten ijs te komen. ’s Ochtends zijn er opnames voor Netwerk. Over verschillende onderwerpen en stellingen wordt mijn mening gevraagd en terwijl ik praat, mag het publiek mij beoordelen op mijn functioneren en betrouwbaarheid. Elke toeschouwer kan hiervoor aan een knopje op zijn zendkastje draaien, en het resultaat wordt als een soort van hartslag gepresenteerd. Gelukkig gaat mijn ‘lijn’ vrij constant en wordt ik goed beoordeeld! Dat geeft de burger moed voor de rest van de dag…

Het is vandaag sowieso een bijzondere dag. Vanmorgen maakte de Volkskrant al bekend dat de hoger opgeleide doelgroep van de speciale editie ‘Volkskrant Banen’ mij heeft uitgeroepen tot ‘de ideale lijsttrekker’. Heel lang stond Jan Marijnissen van de SP aan kop, maar nu – notabene een dag voor de verkiezingen – blijk ik hem nét voorbijgestreefd te zijn.
En dat is nog niet alles. Ik was er de afgelopen week al achter gekomen tijdens een gesprek bij de Twentsche Courant/Tubantia, maar nu is het officieel: ik ben ook nog eens door de lezers van de Parlementaire Nieuwsbrief van de Staatsdrukkerij/-uitgeverij verkozen tot politicus van het jaar! Dat wordt tijdens een bijeenkomst in perscentrum Nieuwspoort bekrachtigd met een toespraak, een enorme wisseltrofee en een prachtige bos bloemen.
Ik beschouw beide verkiezingen als blijk van waardering voor het werk van de ChristenUnie in de afgelopen jaren, en natuurlijk als een mooie opsteker voor de komende tijd!

Dan direct door naar de fractie, voor nader overleg over het lijsttrekkersdebat van die avond. Ik mag spreken over Integratie, één van de thema’s die ten onrechte zijn blijven liggen in deze campagne. Mijn bijdrage begint met één minuut spreektijd over dit onderwerp, en dan in discussie met de overige lijsttrekkers. Leuk detail: de ChristenUnie hoort voor het eerst bij de ‘grote partijen’…overigens doen we deze campagne ook voor het eerst mee met alle grote debatten. Voorafgaand aan dit NOS-lijsttrekkersdebat debatteren de lijsttrekkers van – wat door de media nu genoemd wordt – ‘de kleintjes’: D66, Partij voor de Vrijheid, SGP, Partij voor de Dieren, EénNL en Lijst Vijf Fortuyn. Ik realiseer me terdege, dat hierdoor de ChristenUnie het kleintje tussen de groten is, dus het kan geen kwaad om me enigszins bescheiden op te stellen.

Veel van de medewerkers gaan ook mee naar het debat. Iedere partij mag 30 mensen meenemen, en daar voldoen wij graag aan. Vlak voor het debat is er al gezonde spanning te voelen, en als ik ‘de arena’ binnenloop doet het me goed veel bekende gezichten te zien (en ze te horen juichen!). Hoewel ik me niet heel nadrukkelijk opstel, kan ik een aantal keren goed mijn verhaal kwijt. Natuurlijk over integratie, maar ook over de zorg én over het milieu, waarvoor we goede voorstellen hebben in ons programma.
En dan het laatste nachtje slapen voor de verkiezingsdag! Ik heb er een goed gevoel over, maar het wordt morgen wel spannend…