De agenda van de Tweede Kamer was in de afgelopen dagen weer overvol. Voor voorzitter Gerdi Verbeet en haar mensen is het iedere week weer een hele puzzel. De druk op iedereen is groot. Daarbij moeten we ook het kamerpersoneel niet vergeten. Complimenten aan onze voorzitter voor de wijze waarop ze met al die belangen weet om te gaan. Desondanks was het deze week wel een aantal keren nachtwerk.

Dinsdagmiddag heb ik zelf het debat gedaan over het vertrek van minister Vogelaar. Het werd uiteindelijk een beetje zurig debat. Lastig ook om er veel over te zeggen. In verband met het overlijden van de vader van minister-president Balkenende zat minister Bos alleen in het regeringsvak. Onvermijdelijk werd hij ook aangesproken op zijn handelen als partijleider van de PvdA. Ga er maar aan staan. Ik vond Bos zeer open in zijn beantwoording van alle vragen.

Namens de ChristenUnie heb ik aangegeven dat onze fractie geen onoverkoombare problemen met minister Vogelaar had. Als zij echter het vertrouwen van haar eigen fractie verloren heeft, is het onmogelijk om nog verder te kunnen functioneren. Die conclusie heeft minister Vogelaar uiteindelijk ook getrokken. Dat besluit van haar respecteren wij. Haar opvolger heeft inmiddels overigens zijn vuurdoop in de Tweede Kamer gehad. Ik heb begrepen dat het voor hem nog even wennen was. Veel tijd zal hij daar niet voor krijgen.

Ter voorbereiding op de behandeling van de mediabegroting van aanstaande maandag heb ik deze week nog een aantal gesprekken gevoerd. Ook ben ik bij de ambassadeur van Israël langs geweest in verband met een reis naar Israel die ik begin 2009 hoop te maken. Donderdag ben ik ook bij de begrafenis van de vader van minister-president Balkenende geweest. Ik vond het een warme, indrukwekkende bijeenkomst.

Zoals iedere week zijn er altijd dossiers waarover je met elkaar in de coalitie in gesprek bent. Soms worden deze gesprekken door buitenstaanders wel heel erg spannend gemaakt. Zo hadden we donderdagochtend een gesprek over de voortgang van de JSF. De Telegraaf kopte die ochtend met grote zwarte letters dat er een 'knallende ruzie' over de JSF zou zijn. Heb ik wat gemist?

Er is wat discussie over de inrichting van het proces tot het maken van een definitieve keuze. Dat mag. Voor ons als ChristenUnie staat zorgvuldigheid in dit belangrijke proces voorop. Daarom hebben we tijdens het debat met staatssecretaris de Vries (begin november) ook om iets meer tijd gevraagd. Ik ga ervan uit dat we hier met elkaar goed uitkomen. Daar heb ik geen knallende ruzie voor nodig. En blauwe ogen heb ik toch al.

Vrijdag had ik (opnieuw) het genoegen een school te mogen openen. Dit maal samen met oud-EO-voorzitter Arie van der Veer. In onze (gezamelijke) woonplaats Zwolle hebben we de openingshandeling voor het Menso Alting College (een school voor middelbaar beroepsonderwijs) mogen verrichten. Erg leuk om te doen. De school is overigens flitsend van start gegaan. Met bijna het dubbele aantal leerlingen dan dat men verwacht had.

Afgelopen zondag had ik het genoegen een jaar aan mijn leven te mogen toevoegen. Ik heb via mail en sms nogal wat felicitaties gehad. Dank voor dit meeleven. Ik heb mijn fractie dinsdag tijdens de fractievergadering op gebak bij de koffie getracteerd. Dat verdienen ze ook wel. Er wordt op dit moment door iedereen zo hard gewerkt. Ik ben trots op mijn club mensen.