Deze week is Samir A. in hoger beroep vrijgesproken. Dit is natuurlijk een tegenvaller. Toch is het de rechter die hier gesproken heeft. De politiek past het - vanuit de scheiding der machten - enige afstand te houden bij het becommentariëren van een rechtelijke uitspraak. Als ik dan lees dat Verhagen (CDA) de uitspraak van de rechter ‘onacceptabel’ noemt, staat dat met dit principe op gespannen voet. Wat Samir A. betreft komt er nog wel een herkansing.

 

Ik heb het deze week redelijk rustig gehad. Zeker vergeleken met de week ervoor. Maandag een spreekbeurt in Franeker over de vrijheid van onderwijs. In de Tweede Kamer heb ik deelgenomen aan een overleg over de Landbouwraad. Daarbij in het bijzonder aandacht voor het suikerdossier. Ook deelgenomen aan een plenair debat over beveiliging en bewaking. Voor de rest veel gesprekken gevoerd. Voor een deel op het gebied van onderwijs ter voorbereiding op de begrotingsbehandeling. Aangezien ik deze week ook mijn verjaardag mocht vieren, kwam het niet zo slecht uit dat ik wat ruimte in de agenda had. Dat is beter dan de viering van mijn verjaardag vorig jaar. Toen zat ik op de dag van mijn verjaardag tot 01.00 uur in de plenaire vergaderzaal vast. Nu was ik ’s-avonds gezellig thuis met vrouw en kinderen. Ook mijn tweelingzus vierde deze week haar verjaardag. Jawel, even voor mijn entree in de grote mensenwereld ging mijn zus mij vooraf.

 

Deze week kwam minister van der Hoeven naar buiten met ferme uitspraken over de aanpak van de Tweede Fase. Nu gun ik haar best enige publiciteit (het was al weer enige tijd erg stil rond haar persoon), maar dit ging toch wel heel erg ver. Achter ons ligt een langdurig proces van discussie en onderzoek. Daarbij zijn zowel de minister als de Vaste Kamercommissie OCenW als ook het onderwijsveld betrokken geweest. Gezamenlijk zijn we naar enkele ingrepen in de Tweede Fase toegegroeid. Nu we bij de finale behandeling van het wetsvoorstel zijn gekomen wekt de minister in de media de indruk het allemaal even geregeld te hebben. Niet echt chique naar alle andere betrokkenen bij dit proces. Maar goed, als zij dat nodig vindt voor haar profiel als onderwijsminister dan moet het maar zo.

 

Niet zo chique is ook het feit dat we pas een week geleden de mediabegroting van staatssecretaris van der Laan hebben gekregen. De inhoud van de begroting is schokkend. Zonder theatraal te willen worden durf ik wel ter stellen dat de publieke omroep aan de rand van de financiële afgrond staat. Prachtig al onze debatten over de toekomst van de publieke omroep, maar de nabije toekomst ziet er dramatisch uit. Hoe kan staatssecretaris van der Laan met droge ogen schrijven dat tijdens de verbouwing van de publieke omroep de verkoop gewoon doorgaat? Maandag zullen we met haar hierover spreken.

 

Maandag ook de hele dag overleg over de begroting van Binnenlandse Zaken. Ik moet dat combineren met de mediabegroting. Lastig, zelfs voor iemand die tweeling is. Ik zal bij minister Remkes onder meer aandacht vragen voor de ontwikkelingen bij de brandweer. De regionalisering van de brandweer legt ongekende druk op kleine brandweerkorpsen. De Kamer heeft enkele maanden unaniem een motie van mijn hand aangenomen waarin werd uitgesproken dat er ruimte moet zijn voor gemotiveerde afwijking van het streven om brandweerpersoneel te regionaliseren. In de praktijk doet Remkes, zo is mij gebleken, of deze uitspraak er niet is.  Dat is niet acceptabel. Het beloofd maandag gezellig te worden.

 

Over aangenomen moties gesproken. Deze week zijn er twee moties van mijn hand aangenomen. Allereerst een motie die betrekking heeft op ondersteuning van de scheepsbouw (conform Europese regelingen). Staatssecretaris van Gennip wilde er niet aan, maar mijn motie kreeg (opnieuw) unanieme steun. Ook unanieme steun voor mijn verzoek aan het kabinet om in het voorjaar met een notitie over RFID te komen met speciale aandacht voor de privacyaspecten. Brinkhorst noemde deze motie ondersteuning van beleid. Grappig, want er was geen notitie toegezegd en rond het onderwerp RFID was het oorverdovend stil. Dat gaat nu dus echt veranderen.

 

Grote beroering deze week in Nijmegen. Daar werd een ‘linkse’ activist vermoord. Verschrikkelijk. Het is te hopen dat deze zaak snel opgelost zal worden. Indrukwekkend deze week ook de herdenking van de Schipholbrand bij veel gemeentehuizen. Goed dat daar letterlijk en figuurlijk bij stil wordt gestaan. Dat heeft meer om het lijf dan de ophef over een musje dat een zaal met dominostenen invliegt en dit met de dood moet bekopen. Een journalist gaf in mijn richting aan dat het hem verbaasd had dat daar geen Kamervragen over gesteld waren. Laat het een positieve verbazing moge zijn.

 

Tot slot: binnen de SGP is druk debat over de positie van de vrouw. Op afstand volg ik dat met belangstelling. Zo heb ik in de krant gelezen dat een meerderheid van de SGP-jongeren tijdens een congres vond dat vrouwen in SGP-verenigingen actief moesten kunnen zijn als (bestuurs-)lid. Voorzitter Colijn bleef bij zijn eerder ingenomen standpunt dat vanuit Bijbelse principes een vrouw geen politiek ambt past. Bas van der Vlies riep zijn partijgenoten op om de partijgeleden te sluiten en “energie te steken in zaken die er echt toe doen”. Nu lijkt mij de positie van de vrouw in de politiek voor de SGP op dit moment onderwerp nummer 1. Al was het maar vanwege het feit dat het huidige fungerende partijstandpunt er voor zorgt dat de subsidie straks ingetrokken dreigt te worden.