Berichten over Don Ceder

Vandaag is het Keti Koti. Dat betekent letterlijk: de ketenen zijn verbroken. Een bijzondere dag voor veel inwoners van ons koninkrijk, voor voormalige Nederlandse kolonie Suriname en ook voor mij. En op steeds meer plaatsen in Nederland lijkt er lokale aandacht en bewustwording te ontstaan voor 1 juli. Bijvoorbeeld in Zwolle maar ook in Arnhem is er dit jaar voor het eerst lokaal officieel stilgestaan bij Keti Koti. 

“De beste manier om waardering te uiten? Ik wil vooral dat het goed is geregeld.” Dit zei een gezinshuisouder vorige week tegen mij. Ik was bij een gezinshuis, een plek waar uithuisgeplaatste kinderen worden opgevangen. Een kind zou als het kan het liefst zo veel mogelijk thuis of in de directe omgeving opgevangen dienen te worden. Als een kind noodgedwongen echter niet meer thuis kan blijven, is het heel belangrijk dat hij of zij zo veel mogelijk opgroeit in een gezinssituatie waar liefde en aandacht is. En dat gebeurt in zo’n gezinshuis, met de liefdevolle zorg van de gezinshuisouders. Helaas zijn er behoorlijk veel knelpunten in het systeem van de jeugdzorg. 

Asieladvocaten, hoogleraren en wetenschappers kwamen in april met een zorgelijke waarschuwing. Er is sprake van een groot, ongehoord onrecht in asielprocedures. De misstanden rond de beoordeling van asielzaken hebben, zo schrijven zij, parallellen met de toeslagenaffaire. Om dit te staven kwamen de advocaten met een zwartboek vol schrijnende voorbeelden. Ze schetsen het beeld van een IND die onbuigzaam vasthoudt aan regels en de menselijke maat volledig uit het oog verliest.

Elk kind in Nederland moet zonder armoede kunnen opgroeien. Dat zou een vanzelfsprekendheid moeten zijn, maar is helaas nog niet het geval. Dan denk ik aan armoede hier in Europees Nederland, maar ook overzees, in Caribisch Nederland. Dertig procent van de bewoners op de eilanden Bonaire, Sint-Eustatius en Saba leeft namelijk in armoede. Dat is onaanvaardbaar. Deze week sprak ik in de Tweede Kamer erover.

Kinderen zijn volop actief op sociale media. Ze doen TikTok-dansjes met hun klasgenoten, appen met hun vrienden en bekijken filmpjes op YouTube. Logisch, want het is simpel, toegankelijk én gratis. Maar er zit ook een keerzijde aan. Als iets gratis is op digitale platforms, dan is vaak de gebruiker het product. Bedrijven verzamelen dan ook allerlei gegevens en informatie van kinderen en gebruiken die data om er geld aan te verdienen. Daar maak ik me zorgen over. Met de opkomst van nieuwe technologische ontwikkelingen is het belangrijk dat de Tweede Kamer duidelijk maakt wat we willen toestaan, maar vooral ook wat we vooral niet willen. Daarom zet ik mij als Kamerlid de komende periode in voor betere bescherming van de gegevens van kinderen.

Ik ben opgegroeid in een grotendeels Surinaamse omgeving. Sinds ik mij kan herinneren staat Keti Koti, de nationale feestdag van de afschaffing van de slavernij, voor drie dingen: herdenking van de slavernij, viering van de afschaffing, maar ook een jaarlijkse pijnlijke herinnering aan het feit dat de overheid opnieuw niet bereid is gebleken haar excuses aan te bieden.

Ieder persoon die op straat is komen te leven, heeft zijn of haar eigen verhaal met tegenslag. Een echtscheiding, een faillissement, psychische problemen of een combinatie van die dingen; je raakt je huis kwijt en komt op straat te staan.
Het verlies van een huis zorgt vaak voor verergering van de problemen.