Berichten over Don Ceder

Vorige week werden aan de commissie Sociale Zaken en Werkgelegenheid twee petities uitgereikt. Eén over het kinderopvangstelsel en één naar aanleiding van de ‘Week van het gezin’. Beide hebben te maken met een groot vraagstuk, namelijk hoe gezinnen de balans tussen thuis, betaald- en vrijwilligerswerk en vrije tijd combineren. 

In ons land moet altijd plek zijn voor mensen die vluchten voor oorlog en geweld. Voor hen moet menswaardige opvang beschikbaar zijn. Situaties als in Ter Apel waarbij mensen buiten slapen kunnen wat mij betreft in ons land niet voorkomen.

Daarom zijn we afgelopen zomer gekomen tot afspraken om de gespreide opvang van asielzoekers structureel te verbeteren.

De ChristenUnie heeft altijd uitgedragen dat excuses voor het slavernijverleden namens de Nederlandse staat een belangrijke rol kunnen spelen om bevolkingsgroepen in onze samenleving en in de oud-koloniën met elkaar te verzoenen. Daarom is het ook goed dat minister-president Rutte vandaag excuses aanbood voor de rol van de Nederlandse Staat in de Trans-Atlantische slavernij.

In ons land moet er altijd fatsoenlijke en humane opvang zijn voor mensen die vluchten voor oorlog en geweld. Dat is steeds de inzet van de ChristenUnie geweest. Met het aangekondigde wetsvoorstel wordt geborgd dat er structureel voldoende en menswaardige plekken zijn en dat alle gemeenten daar een aandeel in nemen.

Deze weken spreken we in de Tweede Kamer over de nieuwe pensioenwet. Een grote verandering, waar heel veel geld mee gemoeid is. Belangrijke vragen staan in het debat centraal: hoe kunnen we zo goed mogelijk regelen dat ouderen zeker zijn van hun inkomen? Maar ook: hoe zeker zijn de werkenden en jongeren van hun pensioen later? Hoe toekomstbestendig is ieders pensioen en het stelsel waarin we dat hebben geregeld?

Dat er in Nederland asielzoekers zijn die buiten moeten slapen, is schandalig voor één van de rijkste landen op aarde. Dat is bovendien niet iets wat ons ‘overkomt’ en ligt niet aan een ‘te hoge’ instroom, maar is helaas het gevolg van jarenlang beleid waarin instroom, opvang en uitstroom van asielzoekers simpelweg nooit goed geregeld zijn. Dat in Ter Apel de problemen zich nu opstapelen, had voorkomen kunnen en moeten worden.

Nog geen week na het debat over de uithuisplaatsingen debatteerden we vandaag in de Kamer opnieuw over de jeugdzorg. En terecht. Een uithuisplaatsing is een laatste dominosteen die omvalt, als de zorg aan het gezin niet voldoende was. Vorige week heb ik uitgesproken dat een uithuisplaatsing een allerlaatste redmiddel is en dat we een uithuisplaatsing zoveel mogelijk moeten zien te voorkomen. Want een kind groeit het beste op in de eigen, vertrouwde omgeving in het eigen gezin en rond het eigen netwerk. 

Wennen we er al aan? De beelden van oorlog, vluchtelingen die huis en haard moeten verlaten en beelden van totaal verwoeste steden op het Europees vasteland? Zelensky stelde ons deze vraag vandaag tijdens een indrukwekkende speech.