Abortus
Onze voorstellen:
-
Voorkomen onbedoelde zwangerschappen. Er komt een effectieve campagne op het voorkomen van ongewenste zwangerschappen, door middel van gerichte voorlichting via scholen, verenigingen, (culturele) gespreksgroepen.
-
Steun de moeders. Tienermoeders (maar ook volwassen vrouwen met sociaal-economische problematiek) krijgen hulp bij huisvesting, financiën, het voortzetten van de opleiding en hulp bij het opvoeden van hun kind.
-
Anticonceptie vergoeden. Eén van de meest effectieve maatregelen om het aantal abortussen omlaag te brengen en ongewenste zwangerschappen te voorkomen, is de financiële drempel weg te nemen voor anticonceptie. Daarom worden alle vormen van anticonceptie die bijdragen aan een afname van ongewenste zwangerschappen en abortussen opgenomen in het basispakket.
-
Begeleiding en verwijzing door huisarts. De beste manier om begeleiding, counseling en de nazorg voor onbedoeld zwangere vrouwen te borgen, is via de huisarts.
-
Abortus niet normaliseren. Zwangerschapsafbreking (in welke vorm dan ook) hoort niet thuis in de huisartsenpraktijk. Dat trekt abortus te veel in de sfeer van het ‘normale medisch handelen’, waar patiënten recht op zouden hebben.
-
Aanbod keuzehulp. Er komt een uitstekend aanbod van keuzehulpverlening, met aandacht voor de situatie die de zwangerschap ongewenst maakt, zodat ook alternatieven kunnen worden besproken.
-
Wettelijke zorgvuldigheidseisen. Niemand wil dat het besluit om een zwangerschap af te breken lichtvaardig wordt genomen. De wet bevat zorgvuldigheidseisen, die geen dode letter mogen zijn. Een realistische beraadtermijn blijft van belang. De noodsituatie van de vrouw, waarvan volgens de wet sprake moet zijn, dient invoelbaar te zijn voor de huisarts.
-
Wekengrens terugdringen. In de huidige wetgeving is het uitgangspunt dat abortus niet is toegestaan als er medisch-technologisch gezien sprake is van een levensvatbaar embryo. Recente voorstellen om de wekengrens vast te leggen op 24 weken laten deze koppeling los, leggen de grens te hoog en wijzen wij daarom af. Bovendien wekt zo'n grens de onterechte suggestie dat elke abortus daarvóór wel gerechtvaardigd is. Als er al een wettelijke maximumgrens zou moeten komen, dan pleiten wij voor een lagere wekengrens.
