Zeggenschap in de zorg
Wij hebben grote waardering voor alle werkers binnen zorg en welzijn omdat zij werken voor de publieke zaak. Of je nou verpleegkundige, verzorgende, maatschappelijk werker, hulpverlener in de GGZ of jongerenwerker bent; het betekent inzet voor een mens die hulp nodig heeft.
Zorg- en welzijnswerkers moeten kunnen doen wat hun hart heeft en waar hun professie ligt: soms genezen, vaak verlichten, gericht zijn op herstel en nabij zijn. Zonder teveel bureaucratische rompslomp die eerder van wantrouwen dan van vertrouwen getuigd. De grootste onvrede bij zorgverleners zit niet zozeer in salariëring als wel in eigenaarschap en bureaucratische ballast.
Zorgverleners zijn onmisbare steunpilaren voor ons welzijn en goede zorg. Maar er dreigen ook grote personeelstekorten en niet alle zorg wordt geboden met de juiste prikkels. Daarom wil de ChristenUnie herstel van het vertrouwen in en eigenaarschap van de zorgprofessional als een autonoom en bekwaam beroepsbeoefenaar. De inhoudelijke kennis van zorg ligt bij de professional en niet bij ambtenaren op het gemeentehuis of alleen bij managers.
Onze voorstellen:
-
Zorgmedewerkers carrière laten maken in de directe zorg. Als je een goede verzorgende, verpleegkundige of hulpverlener bent in de directe zorg moet je daar ook kunnen doorgroeien qua salaris. Daarom stellen we voor om het traditionele salarisgebouw te doorbreken zodat we de beste mensen kunnen behouden. Hierover wordt een nieuwe CAO afgesloten door werkgevers en werknemers. De overheid praat hierover als verantwoordelijk voor het budget en stelsel mee.
-
Vast bedrag per cliënt voor wijkverpleegkundige. Wijkverpleegkundigen kunnen de beste inschatting maken welke cliënt meer of minder zorg en ondersteuning nodig heeft. Door een vast bedrag per cliënt te betalen (en niet af te rekenen op een vast aantal uren of minuten) kunnen eigen afwegingen worden gemaakt en hoeft er minder verantwoord te worden.
-
Gratis herregistratie en bijbehorende scholing. Voor verpleegkundigen met een verlopen registratie komt scholingsbudget beschikbaar via een op te richten Vitale beroepen fonds; hiermee kunnen (oud)-werknemers in een vitaal beroep in de publieke sector via een (toekomstige) werkgever een beroep doen.
-
Meer vertrouwen en minder verantwoording. Er komt een regelvrije ruimte om de huidige werkwijze van verantwoording af te bouwen waarbij vertrouwen het uitgangspunt wordt.
-
Meer zeggenschap voor professionals op de werkvloer. De inspraak van zorgprofessionals bij behandeltrajecten en in beleid wordt formeel vastgelegd.
-
Combinatiebanen. Meer doorgroeimogelijkheden en goede randvoorwaarden voor het realiseren van combinatiebanen. Zo blijft werken in zorg en welzijn uitdagend en kan kruisbestuiving plaatsvinden tussen verschillende vakgebieden. Daarbij kan ook worden gedacht aan een combinatie met onderwijs, onderzoek, beleid en kwaliteit.
-
Hulpverleners voor langere tijd. Bij complexe en langdurige problemen wisselen de hulpverleners elkaar te vaak in rap tempo af en wordt te weinig naar alle aspecten van het probleem gekeken. Er komen daarom meer domeinoverschrijdende hulpverleners, die voor langere tijd iemand helpen, en niet opgeven tot de situatie beter is, zoals levensloopbegeleiders, casemanagers en gezinsregisseurs.
