Oké, ik geef het toe: ik heb de afgelopen weken niet veel uitgevoerd. Na drie extreem drukke maanden van debatten over begrotingen, koopkracht en de talloze wetsvoorstellen van minister Donner, was ik er ook wel aan toe om wat rust te nemen. Afgezien van de dagelijkse stroom e-mails en de vuistdikke pakketten post die zo ongeveer om de dag worden bezorgd, heb ik niet veel gedaan. 't Was al een hele hijs om de vele tientallen achterstallige mails fatsoenlijk te beantwoorden, maar: het is gelukt! Ik ben weer 'bij'.
We hebben fijne feestdagen gehad: Kerst, Oud en Nieuw, en maar liefst drie verjaardagen in het gezin. Twee dochters zijn een jaartje ouder geworden en zelf mocht ik ook m'n verjaardag vieren, de 42e alweer.
Vandaag voor het eerst weer een 'verplichting' in mijn functie van fractievoorzitter, zij het een zeer aangename, nl. de traditionele nieuwjaarsreceptie van Hare Majesteit de Koningin. Vorig jaar (mijn eerste keer) door omstandigheden in Paleis Noordeinde in Den Haag, dit keer zoals te doen gebruikelijk in het Paleis op de Dam in Amsterdam. Ik hecht aan dergelijke tradities: het is goed om ons staatshoofd en haar familie veel heil en zegen toe te wensen, zowel in hun verantwoordelijke ambt dat zij bekleden als in hun privé-omstandigheden. En daarom heb ik aan mijn goede wensen in het bijzonder die van een goede gezondheid toegevoegd en voor Prins Willem-Alexander en Prinses Máxima veel geluk met Amalia. Prinses Margriet en mr. Pieter van Vollenhoven waren eveneens aanwezig.
Er waren zo'n 500 gasten uitgenodigd, zo werd mij door iemand van de hofhouding toevertrouwd. Veel goede bekenden gesproken, uit de politiek, uit het kerkelijk leven en uit maatschappelijke organisaties. Zo'n receptie biedt ook een prima gelegenheid om 'zaken te doen'. Ik leg nuttige contacten, maak verschillende afspraken met vertegenwoordigers van o.m. vakbonden en kerkelijke instanties. De één wil graag een gesprek, de ander heeft een concreet probleem dat hij eens aan mij wil voorleggen en een derde wil eens brainstormen over gezamenlijk optreden rond bepaalde thema's in de sfeer van de sociale zekerheid. Prima, ik sta ervoor open en ruim er graag tijd in mijn agenda voor in. Het doet goed om te proeven dat de ChristenUnie als een relevante speler wordt beschouwd; er is veel waardering voor ons optreden en onze politieke lijn.
Verder tref ik uiteraard veel oude bekenden, veelal ex-collega's, maar bijv. ook mijn oud-natuurkundeleraar uit Hilversum, inmiddels burgemeester in een middelgrote stad. Dat betekent dus herinneringen aan 'toen' ophalen!

Door alle gesprekken begint het toch alweer een beetje te kriebelen... Volgende week is het reces voorbij en gaan we weer aan de bak. Prima, ik heb er best weer zin in! Er is een hoop te doen...