Gisteren presenteerde de commissie-Blok haar rapport over het integratiebeleid. Omdat ik toch in de Kamer moest (of beter: wilde) zijn om me voor te bereiden op de eerste vergaderweek na het reces, heb ik namens de fractie de briefing voor de Kamerleden bijgewoond, plus de officiële presentatie van het rapport in de Oude Zaal. Vooraf snel de samenvatting van het rapport gelezen om in elk geval een eerste reactie te kunnen geven. 'k Ben niet onder de indruk, met name wat betreft de aanbevelingen: die zijn erg vaag en algemeen. Voorzitter Stef Blok weigert zowel op mijn vragen tijdens de briefing als tijdens de persconferentie om het integratiebeleid 'mislukt' te noemen; daarmee geeft hij impliciet een tik op de vingers van de fractievoorzitters van VVD en CDA, die de afgelopen weken al tot die conclusie kwamen. Ik vind dat Van Aartsen en Verhagen daarmee de commissie geschoffeerd en de Kamer een slechte dienst bewezen hebben. Als je niet kunt wachten op de conclusies van een Kamercommissie, stel dan geen commissie in! Dat vertel ik ook aan de journalisten die een reactie van me vragen. Binnen korte tijd sta ik een aantal kranten, een radioverslaggever, VPRO-TV en zelfs de 'Daily Telegraph' te woord. Toch lastig om in het Engels uit te leggen wat ik vind van de voorgestelde aanpassing van de gewichtenregeling in relatie tot het onderwijsachterstandenbeleid...
Als ik op m'n kamer terugkeer en Teletekst scan, merk ik dat de teleurstelling over het rapport vrijwel Kamerbreed is, zij het om verschillende redenen. Grappig om vervolgens te zien hoe de media het rapport duiden: in de binnenkomende digitale versies van de kranten vind ik zowel de kop 'Integratiebeleid mislukt' als de kop 'Integratie geslaagd'! En de ene krant concludeert dat de vrijheid van onderwijs door de commissie-Blok ter discussie wordt gesteld, terwijl in de andere krant weer het tegendeel wordt vastgesteld. Het pleit allemaal niet voor het rapport: je kunt met de conclusies en aanbevelingen kennelijk alle kanten op. En dat is, gelet op het belang van het onderwerp van dit parlementair onderzoek, ontzettend jammer. Een gemiste kans.

Vandaag zijn we dan weer 'echt' begonnen, met fractievergadering en 's middags vragenuurtje en regeling van werkzaamheden. In de fractievergadering heb ik - met enige vertraging - mijn verjaardag gevierd door op gebak te trakteren. Als geschenk van het team kreeg ik het boek van Madeline Albright. Dat ontbrak nog in mijn verzameling boeken van en over politici! Wat de Kameragenda betreft is het nog een rustige week. Mijn eigen agenda staat wel redelijk vol met afspraken, vooral morgen en donderdag. Tijdens de lunch praat ik bij met Thijs van Daalen, de partijvoorzitter van de ChristenUnie, o.a. over het UnieCongres van a.s. zaterdag, dat in het teken van de Europese verkiezingen zal staan.
Tineke stelt mondelinge vragen over het uit elkaar halen van gezinnen van asielzoekers bij het uitzetten; dat komt wel degelijk voor, maar minister Verdonk blijft herhalen dat 'het algemene uitgangspunt is dat gezinnen niet gescheiden worden'. Da's mooi, maar beter nog zou zijn om te garanderen dat het naar verschillende landen uitzetten onacceptabel is en dat dus gezinnen die moeten terugkeren in Nederland opvang krijgen zolang het gezamenlijk uitzetten niet mogelijk is. Tineke doet haar best, naar aanleiding van een concreet, schrijnend geval, maar heeft de frustrerende ervaring tegen een muur van algemeenheden aan te lopen.
In de loop van de middag heb ik nog een fotosessie, overleg met een medewerker, een korte opname voor Den Haag Vandaag over de 'kwestie-Oudkerk' en een interview met het Parool over de zelfde kwestie, zij het dat beide niet focussen op de casus zelf, maar meer op de onderliggende vragen over waarden en normen van en voor bestuurders en politici. Verder akkordeer ik schriftelijke vragen die door een medewerker zijn opgesteld over electronische belastingaangifte.
Tussen de bedrijven door word ik diverse keren door collega's en anderen aangesproken op het feit dat ik in het kerstreces niet zoveel heb uitgespookt. NRC-Handelsblad opende gisteren een artikeltje over het reces met een quote uit dit weblog, waarin ik dat had toegegeven (zie 13 januari). In elk geval een bewijs dat mijn weblog gelezen wordt...