Volksvertegenwoordiger tot in Pieterburen!

zaterdag 07 februari 2004 23:07

Mijn Kamervragen aan staatssecretaris Joop Wijn om electronische belastingaangifte ook voor andere besturingssystemen dan Windows mogelijk te maken blijken veel belangstelling te hebben getrokken. Op www.macfreak.nl/cgi-bin/petitie/petitie.cgi kunnen gebruikers van MacOS of Linux ter ondersteuning van de Kamervragen een petitie tekenen. Daar wordt druk op gereageerd: ’s morgens staan er zo’n 3000 ‘handtekeningen’, in de loop van de dag worden dat er bijna 7000!

Maandag 2 februari

De hele dag thuis gewerkt, voornamelijk mails beantwoorden. Het is ongelooflijk wat er in de loop van een week allemaal binnenkomt! En ik wil echt blijven proberen om alle serieuze vragen te beantwoorden, al kan ik dat helaas niet altijd helemaal zelf doen.

Mijn Kamervragen aan staatssecretaris Joop Wijn om electronische belastingaangifte ook voor andere besturingssystemen dan Windows mogelijk te maken blijken veel belangstelling te hebben getrokken. Op www.macfreak.nl/cgi-bin/petitie/petitie.cgi kunnen gebruikers van MacOS of Linux ter ondersteuning van de Kamervragen een petitie tekenen. Daar wordt druk op gereageerd: ’s morgens staan er zo’n 3000 ‘handtekeningen’, in de loop van de dag worden dat er bijna 7000! In de loop van de dag wordt er contact gelegd met de initiatiefnemers en de afspraak dat de handtekeningen begin maart aan mij worden aangeboden is dan snel gemaakt.

’s Avonds ga ik in Breukelen even langs bij prof. Egbert Schuurman, ChristenUnie-senator, die een operatie achter de rug heeft. Het gaat met hem gelukkig de goeie kant op! In de loop van de avond komt naar buiten dat de breuk tussen de SP en Ali Lazrak definitief is: hij wordt uit de fractie gezet. Ik matig mij geen oordeel aan over de schuldvraag, maar heb niet de indruk dat ik mij erg thuis zou voelen bij de sfeer en de werkwijze in de SP-fractie.

 

Dinsdag 27 januari

Tijdens de fractievergadering komt er via Nico Schipper een uitnodiging van ‘Het Elfde Uur’ binnen voor Tineke, over het asielbeleid. Dat krijgt onmiddellijk prioriteit, maar leidt wel tot de nodige agendaproblemen: er staan enkele debatten uit haar portefeuille op de rol. We zullen zien hoe het loopt. Aan een lunch kom ik niet toe, er wacht een kennismakingsgesprek met twee NRC-redacteuren.

Bij de regeling van werkzaamheden deelt Jan Marijnissen mee dat Ali Lazrak geen deel meer uitmaakt van de SP-fractie; morgen wordt duidelijk of hij zijn zetel opgeeft of als eenmansfractie doorgaat. Dan de stemmingen, o.a. over de herindeling van de Achterhoek. Arie heeft twee amendementen ingediend één om Warnsveld zelfstandig te houden i.p.v. bij Zutphen te voegen (verworpen) en één om Bathmen bij Deventer te voegen i.p.v. bij Gorssel en Lochem (aangenomen).

Ik neem het debat over het vrij verkeer van werknemers uit de nieuwe lidstaten (de Midden- en Oosteuropese oftewel ‘MOE’-landen) van Tineke over. Veel tijd om me voor te bereiden heb ik niet, maar met behulp van stagiaire Daniëlle van Eijk kom ik er wel uit. De lijn van het kabinet om een quotum van 22.000 arbeidsmigranten aan te houden krijgt onze steun. CDA en VVD willen verder gaan en dienen een motie in om alleen arbeidsmigranten toe te laten voor werk waar geen Nederlanders voor te vinden zijn; ik noem dat bij interruptie een nieuwe vorm van gastarbeiderschap, maar dan binnen de EU.

Samen met Arie blijf ik eten in het Kamerrestaurant. Goede gelegenheid om eens bij te praten over een aantal zaken; daar hebben we als leden van een kleine fractie door de hectiek van de agenda veel te weinig gelegenheid voor. Net op tijd thuis om Tineke bij Andries Knevel te zien; ze doet het prima: helder verhaal, deskundig en bewogen, niet naïef, wel gemotiveerd ruimhartig. Na haar komt oud-collega Gerda Dijksman aan bod, in haar huidige functie van commissaris van politie; we hebben dezer dagen toevallig contact over een onderwerp dat haar al lange tijd bezig houdt: huiselijk geweld.

Tot diep in de nacht ben ik bezig met debatten voorbereiden en mails beantwoorden.

Woensdag 28 januari

Rustige ochtend. ’s Middags een hoofdlijnendebat met minister Donner van Justitie over het algemene kader voor de herziening van het Wetboek van Strafvordering. Jammer dat het debat een aantal keren verzandt in zaken als het ophangen van foto’s van veelplegers; op zich belangrijke thema’s, maar geen hoofdlijnen… Vooral CDA-woordvoerder Sybrand van Haersma Buma betrekt vierkante stellingen over privacy en de rechten van verdachten: zo ongeveer alles is volgens hem ondergeschikt aan het beschermen van de burgers tegen criminaliteit. Hij draaft door en komt tot een verbazingwekkende stelling als ‘de privacy is er niet om de verdachte te beschermen’. Dat is nu juist wél het geval, alleen kun je erover twisten of we daar niet in doorgeschoten zijn. Via interrupties en in mijn eigen bijdrage maak ik duidelijk dat ook ik vind dat in de achterliggende periode het accent op de privacy en de rechten van verdachten te zeer ten koste is gegaan van een effectieve criminaliteitsbestrijding, maar dat het in een rechtsstaat wel degelijk van belang is waarborgen in te bouwen voor een zorgvuldige opsporing en vervolging. De terechte aandacht voor het slachtoffer mag er niet toe leiden dat we het niet zo erg vinden dat onschuldigen worden veroordeeld…

Femke Halsema komt buurten en polst mijn belangstelling voor een gezamenlijke actie met het oog op het debat over de eenmalige bijzondere regeling voor asielzoekers en het terugkeerbeleid, a.s. maandag. Ik zie daar goede mogelijkheden voor, maar wil daar eerst met Tineke, onze woordvoerder, over spreken. Die reageert ook positief en zal samen met Nico en Marijke Vos van de GroenLinks-fractie voor uitwerking zorgen.

’s Avonds heb ik vergadering van een commissie van de kerk. Ter bespreking ligt een notitie van mijn hand over wat er het afgelopen jaar is gedaan en gebeurd in het proces van eenwording tussen de Christelijke Gereformeerde Kerk in Woerden en de in Woerden woonachtige leden van de Gereformeerde Kerk Vrijgemaakt van Bodegraven. Aansluitend verwerk ik thuis direct de gemaakte opmerkingen; je weet maar nooit hoe lang dat anders weer blijft liggen…

 

Donderdag 5 februari

’s Morgens vooral bureauwerk in mijn Haagse werkkamer. Bij de lunch hoor ik dat ik hoogstwaarschijnlijk opnieuw een debat zal moeten overnemen, dit keer over de kwestie van ‘de muur’ (eigenlijk: de veiligheidsbarrière) die Israël bouwt ter bescherming tegen de Palestijnse terreuraanslagen. Eerst een gesprek met een delegatie van de SER (Sociaal-Economische Raad), onder leiding van voorzitter Herman Wijffels. Ik word vergezeld door drie medewerkers: Jacob Pot, Paul Blokhuis en stagiaire Daniëlle van Eijk. Nuttig en zeer inhoudelijk. Aan de orde komen onderwerpen in de sfeer van arbeidsmarkt, sociale zekerheid en de zorg. Verder aandacht voor het werkprogramma van de SER en – natuurlijk – voor de afspraken uit het Najaarsakkoord en de druk die daar op staat. Mijn taxatie is dat het nog behoorlijk spannend kan worden rond WAO, VUT en prepensioen!

Als we terugwandelen belt Heleen van de Berg dat het debat over ‘de muur’ is begonnen. Amper voorbereid duik ik van de regen het debat in. Ik ben al snel aan de beurt. Gelukkig heb ik gisteravond – uit belangstelling – de brieven van de regering gelezen, maar ik geloof niet dat mijn aan de hand van de aantekeningen van Heleen geïmproviseerde inbreng de sterkste debatbijdrage in mijn parlementaire leven is… Er komt geen tweede termijn, wel een motie van de linkse partijen, die van de regering vraagt haar opstelling tegenover een advies van het Internationaal Hof over de veiligheidsbarrière te wijzigen in een positieve. D66 tekent de motie mee. Dat wordt spannend, komende dinsdag: CDA, VVD, ChristenUnie en SGP hebben samen een krappe meerderheid… Geen idee wat de LPF-fractie zal doen; ze nemen geen deel aan het debat.

De avond wordt thuis gevuld met veel papierwerk. Het GroenLinks/ChristenUnie-initiatief komt goed van de grond: in een brief zal door een aantal mensen van naam een klemmend beroep op het kabinet worden gedaan om de ‘pardonregeling’ voor asielzoekers in elk geval uit te breiden tot gezinnen met kinderen die hier al langer dan vijf jaar zijn. O.a. Doekle Terpstra (CNV), Ineke Bakker (Raad van Kerken), Anton Westerlaken (ex-CNV) en rabbijn Soetendorp hebben al toegezegd. Via Arie weten we ds. Arie van der Veer (voorzitter EO) te achterhalen op zijn vakantieadres in Portugal; hij zegt spontaan zijn steun toe.

 

Vrijdag 6 februari

De dag begint rustig, maar zal heel lang duren. Om half elf stap ik het huis uit, in de wetenschap dat ik er niet vóór één uur vannacht weer terug zal zijn. Op het Landelijk Bureau van de ChristenUnie in Amersfoort hebben we vergadering van de Stichting Ondersteuning Tweede-Kamerfractie ChristenUnie, oftewel onze personeelsstichting. Door de erg goed lopende actie ‘Vrienden voor de fractie’ (er zijn er al zo’n 4.000 Vrienden, die de fractie vier jaar lang steunen) kunnen we de besluitvorming met betrekking tot ons team van medewerkers tot onze opluchting afsluiten zonder tot onvrijwillig ontslag over te hoeven gaan. Dat is goed nieuws voor de medewerkers, maar ook voor de Kamerleden: we moeten er niet aan denken dat we iemand uit het team zouden moeten zien vertrekken!

Aansluitend is er Politiek Beraad, met veel aandacht voor de Europese verkiezingen, de Permanente Campagne en een aantal zaken die door de Tweede-Kamerfractie zijn geagendeerd en die de hele partij raken, zoals bijv. de komende kiesstelseldiscussie. Tussen de bedrijven door hebben Tineke en ik vanuit het Landelijk Bureau regelmatig telefonisch contact met Nico en Femke over de voortgang van het asiel-initiatief. Vanmiddag moet de brief uitgaan.

Na een te gehaaste maaltijd in Brasserie ‘Bellevue’ tegenover het station neem ik de trein naar Groningen. Vanavond treed ik op in ‘de Praatshow van het Noorden’, die in Pieterburen (of all places!) gehouden wordt. Zo’n lange treinreis biedt in elk geval gelegenheid om veel te lezen en te werken en dat doe ik dan ook. Nico weet te melden dat Balkenende al op ons initiatief heeft gereageerd: ‘het hebben van kinderen is geen ticket om een verblijfsvergunning te krijgen’. Tja… Ik hoop vurig dat de CDA-fractie gevoelig zal blijken voor de argumenten én voor de namen van de ondertekenaars, onder wie nogal wat CDA-sympathisanten zitten.

In Baflo word ik afgehaald. Er komen zo’n veertig mensen af op de avond in restaurant ‘Het Wapen van Hunsingo’. Normaal zijn er drie gasten, maar oud GroenLinks-Kamerlid Ina Brouwer heeft wegens persoonlijke omstandigheden moeten afzeggen en dus is er meer ruimte voor Ron Jans (trainer van FC-Groningen) en mij. Gemoedelijk en aardig interview, met daarna ruimte voor wat vragen. Nog net tijd om een pilsje te drinken, dan moet ik alweer naar de trein, anders kom ik niet meer thuis… Gelukkig een probleemloze reis. Op de voicemail van Wouter Bos spreek ik een welgemeende gelukwens in in verband met de geboorte van zijn ‘prachtdochter’ Iris. Als ik om een uur of één het huis binnenstap, heb ik het wel gehad.

 

Zaterdag 7 februari

Lekker een uurtje uitgeslapen. Er ligt veel werk te wachten, niet alleen van de Kamer, maar ook van thuis. ’s Middags ben ik een paar uur bezig om m’n achterstallige financiën bij te werken. Voor je het weet krijg je een deurwaarder op bezoek, omdat je er domweg niet toe komt om je rekeningen tijdig te betalen… Dat kunnen we niet hebben! Verder zijn er heel veel mails te beantwoorden, vooral over het asielbeleid van minister Verdonk. Ik stop met het doorsturen ervan naar Tineke: die wordt zelf ook overspoeld. De algemene mailtjes gooi ik weg, de persoonlijk geadresseerde krijgen een antwoord, zij het ook veelal – noodgedwongen – een standaardantwoord. Ook op een ander front laten burgers merken dat ze de politiek goed volgen en de politici weten te vinden: de teller op www.macfreak.nl staat op ruim 10.000! De kloof tussen kiezer en gekozene blijkt overbrugbaar…

Ik word nog om commentaar gevraagd over de ‘open brief’ die Prins Bernhard vandaag in de Volkskrant heeft gezet. Nogal ongebruikelijk, maar ik kan de afweging van de minister-president om de Prins op zijn hoge leeftijd de gelegenheid te laten zijn kant van veel verhalen naar voren te brengen wel billijken. ‘k Moet wel lachen als ik hoor dat Boris Dittrich dit naar zich toe probeert te trekken als ‘een uiting van het moderne koningschap’, waar D66 al geruime tijd voor pleit. Het lijkt mij eerder een – acceptabele – uitzondering op de regels omtrent de ministeriële verantwoordelijkheid, waardoor leden van het Koninklijk Huis terughoudend zijn in het doen van publieke uitlatingen.

‘s Avonds nog wat voorbereidingen voor volgende week (maandag heb ik alweer de hele dag een debat over de jeugdzorg). Morgen is het zondag!

Labels
André Rouvoet

« Terug

Reacties op 'Volksvertegenwoordiger tot in Pieterburen!'

Geen berichten gevonden

Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.