Berichten geschreven door Pieter Grinwis

‘Het Kinderopvangtoeslagenschandaal laat zien dat het toeslagensysteem niet werkt voor de mensen voor wie het bedoeld is. Juist van mensen die de financiële ondersteuning het hardst nodig hebben, vragen we de meeste bureaucratische vaardigheden. En bovendien lopen ze een grote kans op terugvorderingen’, zegt Pieter Grinwis.

Recht doen, betaalbaar wonen en zorgen voor de aarde, ons gemeenschappelijk huis, dat was en is de inzet van de ChristenUnie voor de begroting van komend jaar. Hoewel de situatie politiek onzeker is en het kabinet demissionair, mogen we urgente onderwerpen niet op de lange baan schuiven. De inzet van de ChristenUnie is al deels terug te zien in de begroting die vandaag gepresenteerd wordt, onze ambitie is echter groter.  

Gedrevenheid. Dat merkte ik tijdens werkbezoeken die ik bracht aan lokale initiatieven die zich sterk maken voor de isolatie van woningen. In Leusden was ik in juli in de wijk Rozendaal waar bewoners zelf een plan in elkaar hebben gezet om hun huizen uit 1970 goed te isoleren. ‘Het levert comfort op, bespaart energie en is ook nog eens goed voor het milieu’, zoals een bewoner enthousiast vertelde.

Laat overheidsbeleid inzetten op economische groei en bloei in héél Nederland. Benut niet alleen de kansen in de Randstad. De regio verdient beter! De inrichting van het Nationaal Groeifonds, ook wel bekend als het WopkeWiebes-fonds, is hiervoor de volgende testcase.

Corona raakt onze economie. Vele huishoudens, werknemers en bedrijven ervaren de gevolgen. Tijdens het debat over het nieuwe steunpakket pleit ik namens de ChristenUnie voor:

- Inzet voor schrijnende gevallen, voor ondernemers die net buiten de regelingen vallen;
- haast bij het fonds om mensen te helpen die klem komen te zitten in schulden door deze economisch zware tijd;
- extra inzet om jongeren aan het werk te helpen en te houden;
- en ik vraag om werk te maken van regels rond verantwoord ondernemen, zodat we als samenleving bedrijven steun bieden die dit ook écht verdienen. En dus niet aan bedrijven die de ene hand ophouden voor steun en met de andere hand miljoenenbonussen uitkeren.

Want we willen bijdragen een rechtvaardige economie die werkt voor alle mensen en de hele aarde. Dat is onze opdracht nu we weer opkrabbelen na deze coronacrisis.

Deze week ging ik in debat over de wijziging van de Winkeltijdenwet.
Dat lijkt techniek, maar uiteindelijk gaat het in zo’n debat over welke samenleving we willen zijn en hoeveel ruimte we elkaar gunnen voor rust.

Hieronder mijn bijdrage.