Velen hebben zich de afgelopen weken met de prachtige documentaire ‘Het water komt’ laten meevoeren naar de watersnoodramp van 1953. Die dramatische nacht van 31 januari op 1 februari, nu 70 jaar geleden, staat in het collectieve geheugen gegrift in Zuidwest-Nederland. Ook op Goeree-Overflakkee, het eiland waarop ik geboren en getogen ben. Levendig herinner ik me de verhalen van mijn vader en ooms.

Online en in de media doet de digitale euro het nodige stof opwaaien. Onlangs was er ook een debat in de Tweede Kamer, waar veel geïnteresseerde burgers op af kwamen. Maar wat is de digitale euro precies?

Eigenlijk bestaan digitale euro’s al. Vrijwel alle Nederlanders hebben een betaal- of spaarrekening bij een bank. Hun gespaarde euro’s liggen niet fysiek in een bankkluis, maar zijn enen en nullen - digitaal geld dus - in de computersystemen van de bank. 

De breuklijnen in onze samenleving werden zelden zo zichtbaar als in de stikstofcrisis. Na een zomer vol protest deed Remkes met zijn woorden en advies recht aan “de oprechte wanhoop in de ogen van redelijke mensen”, onze boeren. Met de vandaag gepresenteerde plannen gaat het kabinet verder in dat spoor. Het pakt de opgaven voor natuur en water concreet aan én biedt een uitgestoken hand om samen met de agrarische sector te werken aan een volhoudbare landbouw voor boer, bodem, natuur, water, klimaat en platteland.

Vrijdag is het weer ‘Black Friday’. Met extreme deals worden we op deze koopjesdag met z’n alle de winkels en webshops ingelokt. En vaak kopen we bij het zien van een leuke deal meer dan we nodig hebben, of kopen we spullen die niet op ons lijstje stonden. Tegelijkertijd zal deze ‘feestdag’ van het consumentisme aan veel mensen noodgedwongen voorbijgaan, omdat ze in deze tijd de eindjes niet meer aan elkaar kunnen knopen.