Berichten over Landbouw

Met één plan de uitdagingen rond klimaat, woningbouw, landbouw, bodem en waterkwaliteit te lijf gaan, dat is de ambitie van ChristenUnie-Tweede Kamerlid Pieter Grinwis. Hij presenteert vandaag een plan om grootschalig in te zetten op de productie en het gebruik van biogrondstoffen. Door deze grondstoffen te gebruiken voor de woningbouw wil Pieter drie grote maatschappelijke vraagstukken verder brengen. “Door inzet op biobased bouwen kan de woningbouw ineens een kans worden voor het klimaat en de landbouw.”

Piet Adema is vanaf vandaag de nieuwe minister van Landbouw. Hij neemt namens de ChristenUnie de plek in van Henk Staghouwer. Adema was eerder gedeputeerde van de provincie Friesland, waarnemend burgemeester in Achtkarspelen, Tynaarlo en Borger-Odoorn en partijvoorzitter van de ChristenUnie. Momenteel is hij bestuurder en toezichthouder in de ondernemersbranche.

Toen ik aantrad als minister wist ik dat we voor enorme opgaven staan in de land- en tuinbouw en in de visserij. Dat het nodig is om met de sector naar de toekomst te kijken. Om werk te maken van een nieuw perspectief. Boeren en vissers hebben zekerheid nodig over waar het met de sector heengaat, zodat ze kunnen investeren en ondernemen. En als voormalig ondernemer voel ik dat met ze mee.

Naast onze boerderij lag het natuurgebiedje De Kleistee. Ik speelde er graag. De boerderij en de natuur hoorden natuurlijk bij elkaar, totdat een van onze akkers met vruchtbare zandgrond, waar mijn opa al aardappels en sjalotten verbouwde, gelegen tussen de buitenduinen en de Middelduinen, werd onteigend, onteigend voor natuur. Toen werd de natuur een vijand, en natuurlijk de hoge heren in Den Haag, ergens ver weg van ons dorp, die even gingen bepalen wat goed voor ons was. Het heeft me een flinke tijd gekost om respect voor deze beslissing en waardering voor deze natuur te kunnen opbrengen.

De vandaag gepresenteerde stikstofplannen laten zien hoe enorm en diepingrijpend de opgave is waar we met elkaar voorstaan. We leven met veel mensen en dieren op te grote voet in een te klein gebied en dat is niet houdbaar. Een boodschap die pijn doet, niet in het minst bij boeren in de Gelderse Vallei en op de andere zandgronden van ons land. Zeker als ik denk aan al die gezinnen en gemeenschappen, die bedrijven die al generaties door het werk doen op de plek die ze zo lief is. Dit zijn geen anonieme aandeelhouders, dit zijn gedreven familiebedrijven die een noodzakelijke maar pijnlijke verandering tegemoetzien in hun boerenbedrijf. 

Voor iedere ambtenaar is kennis van het werk en leven van de mensen voor wie beleid wordt gemaakt cruciaal. Alleen zo maakt de overheid echt werk van de nieuwe bestuurscultuur. Ook bij het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit is praktijkkennis en ervaring onmisbaar om goed uitvoerbaar beleid te maken. Daarom vraag ik dat ministerie om iedere beleidsambtenaar op praktijkstage te laten gaan bij landbouwbedrijven, natuurorganisaties of de NVWA.

Zorg voor de natuur en toekomst van de landbouw. Voor veel innovatieve boeren gaan die zaken hand in hand. Dat is geweldig. Helaas hebben deze boeren ook vaak te maken met starre regelgeving vanuit de overheid, waardoor er geen ruimte is om allerlei duurzame initiatieven uit te werken. Dat moet anders.

Oktober 2019, ineens kan niemand meer om hen heen. Protesten, lange slierten tractors op de snelweg, publieksvriendelijke acties en de hashtag #trotsopdeboer hebben de boeren van de periferie naar het centrum van de aandacht gebracht.