De ChristenUnie-fractie is blij dat we vandaag deze spoedwet behandelen. Het heeft van ons als Eerste Kamerleden en ook van de minister en haar ambtenaren veel inzet, tijd en bereidwilligheid gevraagd, maar we zijn nu in staat tot een goede en zorgvuldige behandeling van deze wet.

Voorzitter,            

We spreken over de wijziging van de meststoffenwet.

Uit de toelichting van de minister blijkt dat deze wetswijziging noodzakelijk is voor een verlenging van de derogatiebeschikking van de Europese commissie. Al in 2017 heeft de Europese commissie als voorwaarde voor derogatie gesteld dat het nationale mestproduktieplafond in nationale wetgeving vastgelegd zou moeten worden. De regering heeft naast het nationale mestproduktieplafond een uitwerking in drie sectorale plafonds vastgelegd. In de Tweede Kamer is de wet met name geamendeerd op het punt van de generieke kortingen. Waar de minister een generieke korting in het uiterste geval wil inzetten, ultimum remedium, is het nu in het uiterst uiterste geval. Het instrument van de generieke korting is in de wet opgenomen vanwege de voorwaarden die de Europese Commissie gesteld heeft voor derogatie. Voldoet de geamendeerde wet nog steeds aan de voorwaarden van de Europese commissie, vraag ik de minister.

Het Belastingplan 2020 is een omvangrijk wetsdocument. Hoewel de koopkrachtplaatjes positief lijken en de middenklasse meer lijkt te gaan profiteren, heeft de fractie toch kritische vragen. Bijvoorbeeld over het functioneren van de Belastingdienst. Wat mag de burger verwachten? Volgens onze fractie is een goed functionerende Belastingdienst essentieel voor een goed functionerende rechtsstaat en voor het vertrouwen van de bevolking. 
Een andere vraag betreft de ambities van de minister met betrekking tot het verminderen van de structurele ongelijkheid tussen één en tweeverdieners. Ook benoem ik bijvoorbeeld het ontbreken van fiscaal beleid gericht op openbaar vervoer. Die sector kan immers een belangrijke bijdrage leveren aan het klimaatakkoord en de energietransitie.

Het wetsvoorstel waar we over spreken is het op termijn verbieden van het verbranden van kolen om elektriciteit op te wekken. Vanzelfsprekend steunen wij het streven van het kabinet om de CO₂-emissie terug te brengen, dat is de achtergrond van dit wetsvoorstel. Tegelijk ervaren wij veel ongerijmdheden. Om minder CO₂ uit te stoten, subsidieert het kabinet biomassa die, zo blijkt, vervuilender is en meer CO₂ uitstoot bij verbranding. Op termijn mogen hypermoderne kolencentrales geen kolen meer verstoken, maar om toch genoeg elektriciteit te hebben, importeren we mogelijk elektriciteit van minder efficiënt werkende en meer vervuilende centrales. Dat kan toch niet de bedoeling zijn.