Berichten over Coronacrisis

De eerste vaccins zijn aangekomen in ons land en dat is heel goed nieuws voor iedereen die daar reikhalzend naar uitkijken. Op korte termijn zal Nederland beginnen met vaccineren. Ik hoop dat dit ons betere bescherming tegen het virus gaat geven, zeker nu de druk op de zorg ongekend hoog is en de gevolgen van de lockdown groot zijn.

Terwijl de Koning zijn mooie Kersttoespraak aan het houden was, draaide de manische meningenmachine gewoon door hier. Over Corona, de kerk, een minister. De kerk mag zich in deze tijd wel op hele speciale belangstelling verheugen.. Het heeft iets treurigs als een verslaggever van een grote krant op 1e Kerstdag naar Staphorst reist om bij een kerk te posten en als mensen los gaan nadat een minister ter kerke ging.

Het is het laatste coronadebat van dit bewogen jaar. Het is ook op een heel bewogen moment, aan het begin van een lockdown. En het is goed om ook dan te reflecteren, terug te blikken. We moeten concluderen dat we dit voorjaar niet voorbereid waren op een pandemie. We moeten constateren dat de zorg is overbelast. Dat de hulpmiddelen waren verplaatst naar verre landen. En we zien hoeveel dit vraagt van een overheid, van een kabinet, van ondernemers, en van ons als geheel als samenleving. 

We gaan weer in een lockdown en alles moet weer tot stilstand komen. De besmettingen zijn te veel, de druk op de zorg is te groot en de sociale en economische prijs die we daarvoor gaan betalen zal enorm zijn. Maar het komt toch echt door ons eigen gedrag. Minister-president Rutte en minister De Jonge lijken wat dat betreft toch een beetje op twee schoolmeesters die geen orde kunnen houden. Ze schreeuwen ‘stilte!’ en in het kabaal van de klas is zelfs van die schreeuw weinig te horen. En ik schrijf dat zonder een spoor van leedvermaak, want daarvoor is de situatie veel te ernstig.

De maatregelen die de komende tijd worden genomen in de strijd tegen het coronavirus zijn heftig, raken ons allemaal – en dat vlak voor kerst. Tegelijkertijd denk ik dat het onvermijdelijk is dat er wordt ingegrepen, nu de cijfers oplopen en de druk op de zorg en het zorgpersoneel enorm toeneemt.

De routekaart kunnen we wel van links naar rechts lezen, maar niet van rechts naar links. Dat heb ik gisteren geleerd. Dat was nieuw. En als het zo is, dan is het zo, maar dan helpt het wel als we wel weten hoe we kunnen afschalen en welke routekaart we dan moeten gebruiken. Dus daar graag helderheid over.

Het is vandaag dankdag. En misschien voelt het helemaal niet als een dankdag. En toch wil ik er even bij stilstaan.  En ja, we nemen maatregelen. Ingrijpende maatregelen die ons allemaal raken. 

Maar toch is het wel mooi om dankbaarheid uit te spreken, richting de mensen in de zorg, onderwijs, politie, hulpdiensten, ambtenaren, richting vrijwilligersorganisaties, kerken. Mensen die echt aandacht aan een ander willen besteden. Maar ook dankbaarheid aan deze bewindslieden die dag en nacht werken in deze crisis en hun beste krachten daaraan geven. Dank daarvoor!