week 39 - 2004

zaterdag 25 september 2004 14:59

Dinsdag is het Prinsjesdag. Ik heb wat familie meegenomen naar den Haag. Mijn echtgenote Marjette en mijn zoon Aron (15) met zijn vriend Jelger. Laatstgenoemde heren moeten in ruil voor een vrije dag nog een opdracht voor school maken. Daarvoor hebben ze een videocamera meegenomen. Als lid van het presidium heb ik een mooie plaats in de Ridderzaal. We zitten precies tegenover koningin Beatrix. De troonrede valt me zwaar tegen. Het is een behoorlijk onsamenhangend verhaal geworden (ieder ministerie zijn regeltjes zonder echte verbindende teksten). Opvallend is dat het kabinet tot acht maal toe oproept tot vertrouwen. Alsof dat per decreet te verkrijgen is. Vertrouwen moet je winnen en daar hoort goed beleid bij. Dat beleid ontbreekt voor een groot deel bij dit kabinet. Als ChristenUnie hebben we met een eigen door het CPB doorberekend en als ‘gunstig’ gekwalificeerd inkomensplan laten zien dat het ook anders kan.

Deze week is beduidend rustiger verlopen dan de weken daarvoor. Dat mocht ook wel eens. Ik voel me behoorlijk grieperig. Mogelijk een terugslag van het harde werken van de afgelopen weken. En ik kan moeilijk afscheid nemen van de zomer. Dat betekent dat ik veel te lang met zomerkleding aan blijf lopen. Dat krijg je een keer terug. Maandag ben ik in den Haag voor een debat met minister Veerman over de kokkelvisserij. Dat is echt iets anders dan de Betuweroute of de HSL-Zuid. Ook nog een bijeenkomst van de tijdelijke commissie infrastructuurprojecten. Tot eind november zal dat iedere week wel het geval zijn. Dinsdag is het Prinsjesdag. Ik heb wat familie meegenomen naar den Haag. Mijn echtgenote Marjette en mijn zoon Aron (15) met zijn vriend Jelger. Laatstgenoemde heren moeten in ruil voor een vrije dag nog een opdracht voor school maken. Daarvoor hebben ze een videocamera meegenomen. Als lid van het presidium heb ik een mooie plaats in de Ridderzaal. We zitten precies tegenover koningin Beatrix. De troonrede valt me zwaar tegen. Het is een behoorlijk onsamenhangend verhaal geworden (ieder ministerie zijn regeltjes zonder echte verbindende teksten). Opvallend is dat het kabinet tot acht maal toe oproept tot vertrouwen. Alsof dat per decreet te verkrijgen is. Vertrouwen moet je winnen en daar hoort goed beleid bij. Dat beleid ontbreekt voor een groot deel bij dit kabinet. Als ChristenUnie hebben we met een eigen door het CPB doorberekend en als ‘gunstig’ gekwalificeerd inkomensplan laten zien dat het ook anders kan. Voor meer informatie over dit plan: zie www.christenunie.nl. In de Ridderzaal zie ik in de verte mijn zoon Aron zitten. Dat doet me wel wat. Na afloop staat hij met zijn vriend Jelger handtekeningen te verzamelen onder mijn collega’s. Dat levert ze op school ongetwijfeld een extra puntje op. We gaan nog met ze eten in een pizzeria en zijn aan het begin van de avond weer in Zwolle. Ik moet nog verder aan het werk. Om 21.30 uur een politiek café onder leiding van Gerrit van der Kooij (TROS-Kamerbreed) met mijn collega’s Co Verdaas (PvdA) en Eddy van Hijum (CDA). Leuk om te doen. Pas na middennacht weer thuis.
 
Omdat de Algemene Beschouwingen zijn uitgesteld valt er een behoorlijk gat in de weekagenda. Gezien mijn lichamelijk gestel van deze week komt mij dat niet slecht uit. Woensdag hebben we ’s-ochtends eerst een procedurevergadering van de vaste kamercommissie van verkeer en waterstaat. Op mijn en PvdA-er Sharon Dijksma’s verzoek wordt besloten dat we als het om de Hanzelijn gaat eerst het oordeel van de Raad van State over de beroep en bezwaarschriften afwachten. Dat betekent dat daarna (medio november) er een definitief besluit kan vallen over de door mij en velen begeerde tunnel tussen Hattem en Zwolle. ’s-Ochtend ook nog fractievergadering. ’s-Middags vragenuurtje en stemmingen. Daarna kan ik naar huis. Ik blijf donderdag ook thuis om wat uit te zieken. En dat werkt gelukkig goed uit. André is ’s-middags aanwezig bij de presentatie van de plannen van PvdA, SP, GL, LPF en ChristenUnie over het prepensioen. Jammer dat de SGP niet heeft meegedaan, dan was de oppositie compleet geweest als we de groep Lazrak en Wilders even niet meerekenen. Donderdag staat ook in het teken van het overlijden van de volkszanger André Hazes. Ongelofelijk wat een media-aandacht dat krijgt. Vrijdag nog wat thuis gewerkt en ’s-middags in Ede een bijeenkomst over waarden en normen bijgewoond. En de zaterdag gebruikt voor voorbereidingen voor volgende week. Ik mag vandaag nog een aantal asielzoekers ophalen bij het OC in Zwolle voor een afscheidsbijeenkomst met onze kerkelijke gemeente. Twee maanden lang is onze kerkelijke gemeente als gastkerk opgetreden. Er zijn goede banden ontstaan met een groot aantal asielzoekers. Het zal moeite kosten om ze weer los te laten.
Labels
Arie Slob

« Terug

Reacties op 'week 39 - 2004'

Geen berichten gevonden

Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.