Nieuws

Nu mijn zwangerschapsverlof is begonnen, vind ik even de tijd om terug te blikken op een thema dat me de laatste maanden veel heeft bezig gehouden. Het is voorlopig mijn laatste blog omdat ik me de komende maanden mag richten op het nieuwe leven dat we mogen verwachten, maar ik kijk er naar uit om bij terugkeer in de Kamer weer met dit thema bezig te gaan. Het is iets dat ons allemaal raakt.

Voorzitter, ook ik wil namens de ChristenUnie mijn bijdrage beginnen met woorden van medeleven voor de nabestaanden van Anne Faber en andere betrokkenen. De bevindingen van de rapporten moeten voor u een grote schok zijn en wellicht wonden opnieuw of verder openen. Ik wil u in dat licht ook veel sterkte toewensen.

Het was een bijzondere week voor mij. Na de beëdiging met familie, vrienden en uiteraard de collega’s van de ChristenUnie-fractie op dinsdag, mocht ik op donderdag voor het eerst het woord voeren tijdens een debat in de Tweede Kamer.

De Rijksoverheid gaat op zoek naar een nieuwe huisbankier. Die krijgt te maken met strengere criteria voor integriteit, maatschappelijk verantwoord ondernemen en duurzaamheid. Dat is het resultaat van schriftelijke vragen en moties die onder meer zijn ingediend door ChristenUnie-Kamerlid Eppo Bruins.

Het wallengebied, voor mij is het elke keer weer een indringende plek. De vrouwen achter de ramen die worden bekeken, de broeierige of lacherige sfeer onder de constante groep toeristen en een onderhuids gevoel van onveiligheid. Dat zag ik ook toen ik onlangs met de wijkagent het centrum van Amsterdam bezocht.

18,9 miljard euro: het is een minimumschatting van de totale, wereldwijde omzet van alleen al in Nederland geproduceerde amfetaminen en xtc. Dat bedrag is ruim 6 miljard meer dan de totale begroting van het ministerie van Justitie en Veiligheid. Het geeft iets weer van de enorme geldstromen die er rondgaan in de onderwereld en waarvan de ondermijnende gevolgen aan de oppervlakte komen. 

De wereld is ingewikkeld geworden. Veel mensen vinden het moeilijk om brieven van de overheid te begrijpen, informatie op een website te doorgronden of via internet hun bankzaken af te handelen. Dit leidt tot gevoelens van onzekerheid, tot sociale achterstand en soms zelfs tot schulden die voorkomen hadden kunnen worden.