Ik val even stil. Geraakt door de verhalen van zes mensen met een verleden als drugsgebruiker. Een paar weken geleden sprak ik hen bij verslavingszorginstelling ‘De Hoop’. De openheid waarmee ze vertellen over die moeilijke periode in hun leven, waarin ze afhankelijk waren. Hoe hun gebruik alles beheerste, hoe ze alles verloren, en waar ze nu staan in het leven. Met deze mensen wil ik nadenken over voorstellen voor een nieuw drugsbeleid. Zij kennen die wereld van binnenuit. Zij gebruikten. 

De ChristenUnie presenteert vandaag een actieplan richting een drugsvrije samenleving. Volgens de partij is het tijd om de bijl te zetten in de ‘ontastbare status van drugs in onze samenleving’. In het plan staan 34 voorstellen die het gebruik van drugs en daarmee gepaarde criminaliteit willen terugdringen, met een drugsvrije samenleving als stip op de horizon. Zo wil de ChristenUnie onder meer het preventieakkoord uitbreiden met een paragaaf over drugs, een Nationaal Rapporteur Verslavingen instellen en een gerichte publiekscampagne tegen het gebruik van drugs starten.

De ChristenUnie wil dat het kabinet gaat onderzoeken hoe we onze eigen krantensector het beste kunnen ondersteunen. Dit voorstel doet Kamerlid Stieneke van der Graaf in het mediadebat, vandaag in de Tweede Kamer. In veel omringende landen wordt de krantensector publiek ondersteund, door bijvoorbeeld een subsidie op de dagbladbezorging of een 0%-tarief voor de BTW. In Nederland is het uitgeven van kranten een puur private sector. Dit terwijl de dagbladen het steeds moeilijker krijgen, door terugloop van advertenties en minder bereidheid om te betalen voor nieuws.