Nederland moet wereldwijd opkomen voor mannen en vrouwen die lijden vanwege hun geloof. Vrouwen en meisjes zijn daarbij extra kwetsbaar, zo blijkt uit onderzoek van Open Doors. Ze worden bijvoorbeeld gedwongen te trouwen en zich te bekeren, of zijn slachtoffers van mensenhandel en seksueel geweld. Dan denk ik bijvoorbeeld aan de regelmatige ontvoeringen van vooral christelijke meisjes door Boko Haram of de Fulani-strijders. Dat is verschrikkelijk. Vaak is de vervolging bovendien heel onzichtbaar, wat de pandemie nog eens verergert. Door de crisis raakt bijvoorbeeld familie verder uit beeld of komen vrouwen nog minder op straat.

Het besluit om te komen tot de invoering van de avondklok was echt wel een lastig besluit, ook voor ons in de Kamer, want bij de coronawet werd het uit de juridische gereedschapskist halen van deze nieuwe maatregel niet voorzien.

Vandaag kwam de Commissie Joustra met haar onderzoeksrapport naar buiten over misstanden die zijn geconstateerd bij interlandelijke adoptie en de rol en verantwoordelijkheid van de Nederlandse overheid daarbij.

Bij het lezen van het rapport gaan mijn gedachten in de eerste plaats naar de kinderen die hierbij betrokken zijn, hun biologische ouders en hun adoptieouders. Bij hen maakt dit indringende rapport heel veel los.

Machteloos voel je je. De belastingdienst zet je toeslag stop en je weet niet wat je daar tegen kunt doen. Geld om een advocaat in te huren heb je niet. Op een sociaal advocaat, die je helpt tegen een lager tarief, heb je geen recht. De overheid vindt namelijk dat je dit probleem zelf moet oplossen. Je kunt geen kant meer op.